002 || Liam

Toen mijn les was afgelopen liep ik met Lizzy naar buiten, opzoek naar een tafeltje om te eten. Alle tafeltjes waren vol met een groep vrienden ofzo.
Ik keek toen naar een hoek, daar zat een jongen met blonde haren alleen. Lizzy had hem ook al gezien en ging op hem af. Lizzy vroeg of we erbij mochten zitten en dat mocht. Daarna viel er een ongemakkelijke stilte. Maar toen verbrak ik het en zei: ' Hoi ik ben Liam en dit is mijn vriendin Lizzy. De jongen antwoordde: Euh.... Hoi ik ben Niall. Niall Horan. Lizzy: ' Leuk je te ontmoeten! We zagen je alleen zitten en dus dachten wij we komen je wat gezelschap geven.
Niall:'Nou, bedankt'. En hij glimlachte. Even later toen de bel ging en iedereen naar de les ging bleef Niall als laatste aan de tafel zitten. Lizzy was al weg en de meeste kinderen ook. Ik liep naar mijn Wiskunde lokaal. Maar draaide toen even om, en ik keek naar Niall. Niall..... Dacht ik bij mezelf. Er is iets anders aan Niall, maar wat? Even later kwam er een roepje jongens aanlopen. Het waren Louis, Zayn en Harry. De pestkoppen van de school. Ik keek op mijn horloge en besefte dat ik eigelijk al in mijn lokaal moest zijn. Maar toch bleef ik daar staan kijken, kijken wat de jongens bij Niall aan het doen waren.
Opeens hoorde ik dingen op de grond vallen en hoorde ik wat geschreeuw. Ik hoorde Niall nog schreeuwen. Nee!!! STOP!!! En hij duwde Louis weg en probeerde te ontsnappen maar Zayn hield hem tegen. Louis: 'Zo zo, Hoe durf je mij te duwen? Jij hebt wel lef! En voor ik het wist kreeg Niall een klap recht in zijn gezicht. Daarna kreeg Niall nog wat trappen van Harry. De jongens rende snel naar hun les en lieten Niall op het schoolplein liggen.
Ik rende zo snel mogelijk naar Niall toe. Niall? Niall? Gaat het? Vroeg ik bezorgt. Ja..... Het gaat w... we-l..... zei hij een beetje dromerig. Nee!! Niall! het gaat niet goed, kijk nou eens wat ze met je hebben gedaan. Je hebt rode wangen en blauwe plekken! Schreeuwde ik. Niall kwam weer een beetje bij en ging staan. Hij raapte zijn spullen op. Ik bleef maar daar staan kijken. Niall gaf geen antwoord. Toen hij klaar was met het opruimen zei hij 'Eumh ik ga maar'. Ik dacht dat hij bedoelde dat hij naar zijn les ging maar dat was dus niet. Hij ging naar huis. Weg van school. Toen hij van het schoolplein was verdwenen liep ik naar wiskunde.
Ik haastte me niet ik was toch al laat. Toen ik aankwam bij mijn lokaal stond de mentor al voor de deur. En stuurde me weg naar de directeur.
Bij de directuur moest ik eerst nog gaan wachten. Ik zat alleen. Maar toen kwam Louis. En toen was ik niet meer alleen.........

Sorry dat ik al zolang geen hoofdstukje had geactiveerd. Ik had het deze periode echt druk gehad. Ik had natuurlijk de cito en dat was veel oefenen.
En echt sorry dat dit hoofdstukje zo kort is. Ik heb echt weinig inspiratie. Weten jullie misschen wat ideeen? Nogmaals sorry ik krijg die trema niet op de e.