-1-

'ALEC!' Magnus`schreeuw was tot ver in de straat te horen.
een slaperige Jace opende de deur van het instituut en werd meteen hard aan de kant geduwd door de veel langere Magnus Bane.
'Hey!' protesteerde de blonde Shadowhunter terwijl hij over zijn pijnlijke rib wreef.
Magnus negeerde hem. 'Waar is Alec?'
'Mag ik eerst weten waar dit over gaat, voordat je hem random in zijn slaap vermoord. hij heeft het toch niet uitgemaakt?'
Magnus kneep zijn kattenogen samen.
'Oke, oke, hij is in zijn kamer. die weet je wel te vinden.' Jace deed de deur dicht. 'Hou het rustig oke?"
Magnus wierp nog snel een dreigende blik voordat hij met een 'ALEC' weg stormde.
half geïnteresseerd staarde Jace hem na. waarom kwam Magnus zo vroeg, en waarom was hij zo overstuur.
'Jace?' nog in haar pyjama kwam Clary de trap af. 'Hoorde ik nou net Magnus?!'
hij knikte. 'En hij is nu bij Alec.'
ze fronste.
'Hij leek erg overstuur.' vervolgde Jace. 'Ik hoop niet dat Alec het uitgemaakt heeft want dan hebben we straks een probleem.'
Clary grinnikte.
er klonk een gil van boven, gevolgd door een vloek. Alec.
'Err, misschien heeft hij ons nodig.' Clary kon met moeite haar lachen inhouden.
Jace lachte. 'Let`s go.'

'MAGNUS! IN DE NAAM VAN DE ENGEL!' Alec gooide van schrik een kussen naar de Warlock die het ontweek en Alec bij zijn schouders pakte.
'ALEC!'
'WAAROM SCHREEUWEN WE?'Jace en Clary keken om de hoek.
Alec keek gealarmeerd op. 'Kan iemand me vertellen waar dit allemaal omgaat? wat doet Magnus hier?!'
'Niet blij om je vriendj-' Jace kreeg een kussen tegen zich aan dat op hem bleef slaan. 'Magnus!'
Jace rende de kamer uit met Clary op zijn hielen, nog steeds geteisterd door het kussen.
'Magnus? wat doe je hier?!'
Magnus keek paniekerig rond. 'Chairman Meow is verdwenen!'