Hoofdstuk 5.

"Moon? Wakker worden! We moeten verder." Langzaam opende ik mijn ogen. Niall, die naast me lag, streek een paar haren uit mijn gezicht. "Ook goedemorgen." Glimlachend ging ik rechtop staan. "Goedemorgen." Niall stond ook op en vouwde de deken op. Ik pakte mijn tas en propte de deken er in. "Zullen we naar de rest gaan? We moeten denk ik over een paar minuten verder." Ik knik en samen lopen we naar de rest. "Goedemorgen jongens." "Goedemorgen Niall en Moon." Niall gaat zitten en ik ga naast hem zitten. "Oke misschien een rare vraag, maar hebben jullie iets?" Wauw Zayn logisch vraag! Niall draait zijn hoofd naar mij en kijkt me aan. Ik knik en Niall draai terug. "Ja." Antwoord hij best wel droog. "Aww, kleine Niall word groot!" Ik lach. "Oke jongens we moeten verder. Straks komen we een tegenstander tegen en dan zijn we de sjaak." We knikken allemaal en ruimen de spullen op. Na een kleine 10 minuten zijn we zover om te gaan lopen.

Samen met Niall lopen we achteraan. We keken om ons heen om dingen ze zien en horen. Ik zie Niall wel maar dingen eromheen niet. Daarom is mijn hoor vermogen beter dan bij de rest. "JONGENS PAS OP MAHONE NAAST JULLIE!!" Ik trek mijn boog en luister naar zijn bewegingen. Ik hoor iets kraken. "Geen goede zet Austin." Ik span mijn boog en schiet recht door zijn hart. Een kanonslag is te horen door het stille bos. "Oke nu alleen Bieber en Gomez. En daarna moeten we tegen elkaar strijden." Het laatste zei ik iets zachter. Ik wil helemaal niet tegen mijn vrienden vechten en al helemaal niet tegen mijn vriendje. Straks moet ik Niall vermoorden.

De avond is gevallen. Iedereen sliep, behalve ik. Zayn had vandaag de wacht, dus die liep ergens rond. Zacht, maar wel hoorbaar, geritsel komt naast me vandaan. Ik sta op, bak mijn boog en het mes van Niall en loop erheen. "Wie is daar?" "Ah! Als we daar het blondje niet hebben. Hoe is het met je zusje?" "Ze is dood." "Ahg, wat jammer nou. Ik wou haar zo graag nog zien dood gaan." "Wie ben je? En wat doe je hier?" Het geritsel komt omhoog. "Jij hebt Austin vermoord dus je krijgt je wraak terug. Maar dan alleen in mijn eigen style. Ik ben het trouwens Justin." Geschrokken loop ik naar achter. Lachend komt hij naar me toe. Ineens voel ik een snee in mijn wang. "AH! Moest dat nou?" Justin begon te lachen. Nu kreeg ik een trap tegen mijn rug. Met een kreun val ik op de grond. "Laat me met rust!" Zijn voetstappen komen dichter bij. "Ze zei laat me met rust." Die stem. Wacht nee! "Niall ga weg hier! Het is goed." "Nee Moon. Hoe durft hij jou aan te raken. Weg wezen Bieber voor je eindigt als Mahone. En binnekort ook als Gomez." "Hoe durf je me te bedreigen kleine vieze kabouter!" Hij rent op Niall af. En ik gooi snel het mes naar Niall. Ze zijn hevig in gevecht, Niall is al een paar keer geraapt en Justin ook. Een kille schreeuw hoor ik ineens. Justin rent weg en laat Niall achter op de grond. Ik kruip naar hem toe en zie dat de grond onder ligt met bloed en aan de rechterkant van zijn buik een grote bloedvlek zit. "Oh my god! NEE!" Ik leg mijn hand op de wond en hoor hem kreunen van de pijn. Niall ademt zwaar en zijn ogen zijn dicht. Tranen rollen over mijn wangen naar beneden en vallen op de grond. "Moon?" Ik kijk naar Niall. "Ja Niall?" "Beloof me één ding." "Alles!" Hij opend zijn ogeen en kijkt me aan. "Beloof me dat je blijft overleven en dit wint. Zorg dat de jongens, Lorrette en Perrie in veiligheid blijven en wat er ook gebeurt, je door blijft vechten." "Ik beloof het je Niall." Zijn hand gaat naar mijn wang. "Je hoeft niet te huilen. Het komt goed, ik kom op een plek waar het veilig is. Ik zal op je wachten." "Nee Niall! Je gaat daar niet heen! JE BLIJFT HIER, HIER BIJ MIJ!" Schreeuw ik met tranen in mijn ogen. "Ik hou het niet vol Moon. Kijk naar je hand. Het zot vol met bloed. Ik verlies te veel bloed. Het enige wat er kan gebeuren is dat ik dood ga of dat ik voor altijd slaap." "Niall je blijft hier, ik heb je nodig." "Ik weet het, maar ik ben altijd bij je. Hier, in je hart en in je geest." Hij wijst naar mijn hart en mijn hoofd. "Ik ga je missen Niall. Zonder jou is het niet compleet." "Weet ik. Denk aan de laatste twee dagen die we hebben gehad...." Een kanonslag vult de leegde. "NEE! NIALL! JE BLIJFT HIER, JE KAN NIET WEG GAAN!" Ik haal mijn hand weg van de wond en vol aan zijn pols. Hij heeft een hartslag! "JONGENS!!! SNEL!!" Iedereen schrikt wakket en komt naar me toe rennen. "Wat is er gebeurt?" Leul hoor Louis om dat zo te vragen als je Niall op de grond, in een plas water en een rood shirt, op de grond ziet liggen. "Justin was hier. Hij viel me aan en zei dat het de wraak was op Austin. Niall kwam er tussen, want hij hoorde het. Justin begon met het gevecht en het mes van Justin kwam in Niall buik. Net hoorde ik een kanonslag maar hij heeft nog een hartslag." Zo dat is veel. Veel meer dan ik gedacht had. "Moon, jij gaat met mij mee. Je handen wassen en tot rust komen. Perrie Louis en Harry neem Niall mee naar de tent en leg hem daar neer en zorg dat de wond schoon word." Ze knikken en ik loop mee met Liam. "Wat heeft Niall net allemaal gezegt?" "Hij zei dat ik door moest gaan en voor jullie zorgen. Wat er ook gebeurde ik moest dit winnen van hem. 1 van ons moest winnen." Liam knikt. We komen aan bij het beekje. We gaan zitten op de grond enLiam pakt mijn handen en legt ze in het water. "Wat hij zei Moon, Is waar. Hij heeft het me vertelt dat als we gaan teamen dat één van ons moet winnen. Hij wou dat als hij dood ging dat ik voor de rest moest zorgen, maar toen ontmoeten hij jou. Toen jij gisteren lag te slapen heeft hij met me gepraat. Hij vertelde me dat hij zich aangetrokken tot je voelde. En hij heeft jou nu de taak gegeven om voor ons te zorgen omdat hij jou vertrouwt en van je houd. Doe wat hij zegt en dan komt alles goed. Niall is sterk hij red het wel. Perrie heeft spullen gevonden om de wond te helen. Maar het heeft tijd nodig, we moeten hem helpen met lopen en nog veel meer. Maar hij red het wel." "Bedankt Liam. Ik wist wel dat ik je kon vertrouwen. Je bent een goede vriend." Ik gaf hem een knuffel en droogde mijn handen. We liepen naar de tent toe. Ik deed het doek opzij en zag Niall liggen. Perrie had zijn wond ingesmeerd met een soort zalf. Het was bruin dus ik weet niet wat het is. "Het gaat goed met hem. Hij was net even wakker en vroeg naar jou maar ik zei dat hij moest gaan slapen. De wond heelt zich nu, en binnen een dag kan hij waarschijnlijk weer lopen, maar wel met hulp." Ik knik en iedereen verlaat de tent. Ik loop naar hem toe en haal mijn hand even snel door zijn haar. Ik laat mijn rusten op zijn wang. Hij is koud. Ik pak mijn deken en leg hem voorzichtig over hem heen. "Volgende keer moet je niet komen. Ik wil je nog niet kwijt. Ik red me wel, als jij maar blijft waar je bent." Ik ga naast hem liggen, wel tegen de tent aan niet bij hem, en pak mijn tas. Ik gebruik het al kussen en kijk naar boven. "Waren jullie maar hier mam, pap en Gabriëlle. Ik mis jullie, zorg ervoor dat er niets met Niall gebeurt en met de jongens, Perrie en Lorrette. Ik wil ze nog niet kwijt." Ik sluit mijn ogen en val in een onrustige slaap.