OO2

Gani was gedwongen te wachten tot de plechtigheid voorbij was en er luid op de trommels werd geroffeld. Het huwelijksfeest begon en het paar werd uitgebreid gefeliciteerd.
Ze boog haar hoofd toen haar ouders haar naderden. Haar moeder had een hand op haar vaders vacht gelegd en Oweroe keek haar dreigend in de ogen. Gani was bij dat hij niet tegen haar zou kunnen schreeuwen, maar die dreiging in zijn ogen en zijn bovenlip die hij ietsje had opgetrokken, maakten haar al bang genoeg.
'Hoe heb je dit nou kunnen doen?' vroeg ze en ze knielde bij Gani neer. 'Je hebt ons allen voor schut gezet.'
Ze zuchtte. Wat moest ze zeggen? Was ze de enige die had gezien dat Kamayagi er niet heel stralend uit had gezien? Dat kwam echt niet alleen door de gevaarlijke beproeving die hij had moeten doorstaan om Pora te mogen trouwen, dat wist ze zeker. Hij mocht dan wel uitgeput zijn en lichtelijk gewond, hij was ondanks dat niet dezelfde broer die ze al haar hele leven kende.
'Ik wil gewoon dat hij - dat hij gelukkig is,' mompelde ze met haar ogen gericht op het gras aan haar voeten.
'Waarom verpest je zijn bruiloft dan?'
Gani keek in de ogen van haar moeder. Ze stonden zowel teleurgesteld als bezorgd, een blik die in sterk contrast stond met de ogen van haar vader, want hij keek alleen maar kwaad.
'Het spijt me... Het lijkt me gewoon geen goed idee.' Ze draaide haar gezicht weg van haar ouders, zodat ze de angst in haar ogen niet zouden zien, want ze wist dat ze zichzelf nogal in het nauw dreef door dit te zeggen. Ze wist dat Kamayagi niet helemaal zelf had gekozen om met Pora te trouwen en de rest van zijn leven een hut mee te delen en ze was het spuugzat dat iedereen die bevelen maar gewoon slikte. Ze was het spuugzat dat er niemand was die een keer nee zei. Ze overwogen het niet eens.
Oweroe gromde en Gani kroop nog een stukje dichter tegen haar boom aan. De Bèta's hadden een kring om hen heen gevormd, zodat er niemand door kon. Gani vroeg zich af wat ze hadden besloten om met haar te doen. Het zag er niet zo rooskleurig uit en Gani probeerde zichzelf daarom ook niet wijs te maken dat het allemaal wel mee zou vallen.
'Geen goed idee?' vroeg Jara en ze keek Gani streng aan. 'Wat is er nou mooier dan een bruiloft? Je broer en zijn vrouw gaan voor sterk nageslacht zorgen, begrijp je dat dan niet?'
Gani keek haar moeder fel aan.
'Ja, ik begrijp het wel. Heel goed zelfs. Hij mag niet kiezen wie hij trouwt, alleen maar omdat hij een knap lichaam heeft! Hij ziet er beter uit dan de meesten hier en daarom -'
Haar vader kapte haar zin af door zo luid te grommen en een paar passen in haar richting te doen. Gani drukte zichzelf tegen de boom waar ze al die tijd tegenaan had geleund en keek hem in de ogen. Haar vader kon woest worden, dat wist ze, maar hij had nog nooit zo op haar gereageerd. Ze slikte en was bang dat hij haar zou aanvallen.
Dat deed hij echter niet. Hij knikte naar iemand die Gani vanaf haar positie niet kon zien en niet veel later werd ze ruw overeind getrokken.