De 100e Hongerspelen - 308

“Jullie zijn allemaal lafaards!”, schreeuwde hij. “Allemaal! Jullie geven me niet eens de kans me te verdedigen.”

“Dat deed u ook niet bij uw vijanden”, zei Katniss ijzig. “Nog iets?”
“Ooit zal iemand u weer omver werpen, mevrouw de Spotgaai. U zult niet eeuwig presidente blijven.”
“Ik ben ook niet van plan dat eeuwig te blijven, Snow. Ik doe wat ik nodig acht en daarna laat ik het aan iemand anders over.”
“Lafaard”, schreeuwde hij weer. “Iedereen hier is laf! En mijn dochter is nog de lafste van allemaal!” Katniss wierp snel een bezorgde blik op Adriënne. Tot haar verbazing leek haar vriendin dit keer allesbehalve aangedaan, integendeel. In haar rolstoel kwam ze naar voor.
“Ik heb overwogen of ik Katniss moest vragen u te sparen, vader”, zei ze. “Ik probeerde mezelf er van te overtuigen dat u toch iets goeds in u heeft, ik hoopte het. Maar ik heb niets gevonden, helemaal niets. En zelfs nu toont u geen greintje berouw. Ik kan haar alleen maar gelijk geven dat ze u hier terechtstelt. Panem zal veel beter af zijn zonder u. En ik kan eindelijk eens doen wat ik graag doe, vrij zijn, in plaats van uw bevelen op te moeten volgen omdat ik anders geen medicatie kreeg. U bent laf. En ik hoop dat Katniss lang presidente blijft, want ik weet zeker dat zij dat wel goed zal doen.” Ze draaide zich om.
“Alsof de Spotgaai naar jou geluisterd had als je had gezegd dat ze me niet mocht vermoorden!”
“Ik zou erover nagedacht hebben”, zei Katniss. “Omdat ik heel goed weet dat Adriënne me dat niet zomaar gevraagd zou hebben. Misschien had ik u nog meer tijd geboden. Of het snel en pijnloos laten gebeuren. Of zonder vernedering. Maar helaas wist u zelfs uw eigen dochter niet meer te overtuigen dat u een hart heeft.” Katniss gaf een teken aan de beul, die Snow naar de galg leidde. Ze besefte heel goed dat dat een pijnlijke dood zou zijn, maar ze had er lang over nagedacht en met veel mensen over gepraat. Na wat hij anderen had aangedaan, verdiende hij niet de minste genade. Snow schold iedereen uit die hij zag en werkte tegen zo hard hij kon. Katniss voelde plots een hand op haar schouder, het was Peli Holaine.





Ik moet nu toch echt hééél eventjes reclame maken
Ik heb samen met mijn beste vriendin meegedaan aan de Paul Harland Prijs en....
We zijn doorgestoten tot de tweede ronde/finale!!!!
Dus, als jullie het willen lezen...
Mijn moeder kwam van de Overkant
Vataja ontdekt bij de begrafenis van haar moeder dat die van een andere plaats afkomstig is, een ander deel van de stad, waar het leven veel beter is. Omdat niets haar nog bindt aan haar huidige woonplaats, trekt ze er op uit om te ontdekken waar haar moeder vandaan kwam en wat haar er toe gedreven had te verhuizen naar het armzalige oord waar zij was opgegroeid. Ze komt terecht op een plaats waar dingen niet zo eenvoudig zijn als ze lijken, waar een strijd woedt tussen het goede en het kwade. Een plaats waar ze niet voor iedereen even welkom is. [12+]