3.

Harry zong een van zijn liedjes, Little Things. Jezus Christus, wat kon die gast zingen! Anna wilde het niet toegeven, maar ze vond Harry best leuk.. Ze snapte waarom miljoenen meisjes aan zijn lip hingen. Nadat hij klaar was met het liedje, klapte Anna enthousiast voor hem.
'Dat was super goed! En tante Victoria zegt dat ik mooi kan zingen,' zei ze lachend. Harry nam weer plaats naast haar in het gras.
'Laat eens wat horen,' moedigde Harry haar aan.
Beslist schudde ze haar hoofd. 'Nee, ik heb mijn gitaar niet bij en zonder gitaar zing ik niet,' zei Anna vast besloten. 'Dus een andere keer,'
'Deal,' zei Harry lachend. 'Dus heb je een vriendje?' vroeg hij haar nieuwsgierig.
Anna schudde opnieuw haar hoofd. 'Nee, ik heb nog nooit een vriendje gehad,' gaf ze blozend toe.
'Je bent schattig als je bloost,' zei Harry met een lach. Er verschenen kuiltjes in zijn wangen, iets wat hem juist schattig maakte.
'Dankje,' zei ze.
Ze praatten de hele middag, ze lachten. Anna had nooit een vriend van haar leeftijd gehad buiten Collin en Lilly. Altijd alleen maar haar tantes, Collin en Lilly. Harry vond het net zo leuk als Anna. Eindelijk een lief meisje dat niet alleen met hem ging, omdat hij bekend was.
Het begon te schemeren. 'Ik moet naar huis, mijn tantes maken zich vast zorgen,' zei Anna de jongen.
'Zal ik mee lopen?' stelde Harry voor.
'Nee, dat hoeft niet. Wanneer zie ik je weer?'
Harry dacht na. Hij wilde dit meisje niet uit het oog verliezen, voordat iemand er met haar vandoor ging. Hij wilde alles over dit mooie meisje te weten komen. 'Morgen, om drie uur bij het meer?' stelde hij voor.
Anna glimlachte. 'Ik zal er zijn,' beloofde ze Harry.