{46} Arena - Jordan Moonshine

We zijn allemaal heel uitgeput, drinken en eten wat.
Ik was bijna vergeten dat ik gemeen moest overkomen tegen het publiek, waar ik nog niet helemaal in geslaagd ben.
Op dit moment lijk ik een soort van meelopertje. 'Lia, wanneer denk je dat we Swaggerboy kunnen pakken?' vraag ik.
'Ik zou het niet weten, maar nu proberen we de tributen uit 8' antwoordt ze.
'Je hebt gelijk, Jordan, we moeten zo snel mogelijk Swaggerboy zien te vinden en te doden, hij kan overal uithangen en kan gevaarlijk worden op het laatste.'
Stemmen Edmund en Vulcan in. 'Maar we mogen de andere tributen ook niet onderschatten' bedenkt Ramon.
Plots verschijnt er een brede grijns op Edmund zijn gezicht wanneer hij verwonderd naar links kijkt.
'Water!' schreeuwt hij nog geen seconde later.
Ik sta op en begin naar de grote plas water te spurten, in het midden van de woestijn.
De droogte was ondraaglijk, maar door het water dat we zien kunnen we er goed tegen.
Ook de andere beroeps spurten naar het water.
Ik spring in de lucht, en neem een duik in het frisse helder water, maar...
Ik plof in het zand, net zoals Edmund en de andere Tributen.
'Shit' merkt Lia op.
Dit is echt rot. maar écht rot.
'Stomme spelmakers! kunnen jullie ons echt niets gunnen!' schreeuw ik fel terwijl ik mijn bijl op de grond smijt.
'We kunnen beter teruggaan' Vulcan beslist bijna alles.
Na wat klagen valt er een pijnlijke stilte.
Die stilte wordt echter onderbroken door een geluid. een grom.
'Tijgers!' krijs ik.