04

Nu was ik bezorgder dan bezorgd echt waar, Patricia is namelijk de moeder van Taylor. Ze zou bellen als er wat was, blijkbaar…….
Ik wilde er niet eens aan denken dat het nog erger met Taylor ging
Mijn telefoon liet ik met trillende handen aan mijn moeder zien. ‘Mam, ik ga der gelijk terugbellen!’
Mijn moeder knikte van ja en kwam dichterbij me staan om mee te luisteren.
Met trillende vingers en tranen in mijn ogen belde ik haar terug. God, help Taylor. Ik smeek het u, het enigste wat ik wil is dat zij beter word meer niet. Ik hoorde de stem van Patricia aan de andere kant van de lijn, maar uit mijn mond kwam er niks uit. Het leek wel of ik geen stem meer had.
‘’H..hallo? Patricia?’
‘’Hee Justin, mijn jongen. Als je wilt, mogen jullie nu op bezoek komen by Taylor. De dokters zeiden dat er eindelijk bezoek mocht komen.´ Ik wilde wel springen in de lucht van blijdschap.
´Alleen… er is wel iets. Maar.. kom maar eerst hier naar toe als jullie kunnen.´
Ik bedankte haar en hing op. Ik realiseerde me pas later dat ze zei dat er iets was, wat kon er toch zijn. Snel begon ik al mijn tas in te pakken en knuffelde mijn moeder van blijdschap. ´Justin, ik ga me tas inpakken en wacht beneden op je schat.´
Ik knikte snel met een grote glimlach en ging zingend verder met mijn tas. Mijn cadeau voor Taylor moest ik natuurlijk niet vergeten dus nam ik mijn gitaar mee. Nadat ik beneden stond besefte ik me pas dat ik het eigenlijk heel moeilijk vond om haar zo te zien. Mijn moeder was blijkbaar nog bezig boven met haar tas. Dan maar nog snel naar mijn lieve fans tweeten. Hopelijk vond Taylor mijn cadeau voor haar mooi, ik was er al maanden mee bezig geweest. Ik hoorde mijn moeders hakken en keek snel lachend naar boven. Eindelijk.