Foto bij Chapter 01

De training is afgelopen, snel doe ik mijn trainingspak aan. "Tot zondag bij de wedstrijd, meiden." roep ik, maar niemand reageert. Snel loop ik naar mijn fiets. Als ik naar huis fiets lopen de tranen alweer over mijn wangen. Waarom zijn sommige keuzes toch zo lastig en heb ik het gevoel dat ik het allemaal niet kan? Ik wil zo graag naar een andere handbalclub maar dan moet ik veel vaker per week trainen en het is een veel hoger niveau.. Thuis aangekomen droog ik snel mijn tranen, zet mijn fiets in de schuur en ga naar binnen. "Hoe ging de training?" Vraagt mijn vader. "Hetzelfde als altijd.." antwoord ik. Snel loop ik naar boven om te gaan douchen. Als ik gedoucht ben verwijder ik mijn make-up, doe mijn haar in een rommelige knot en loop naar beneden om nog een paar minuten tv te kijken. Daarna val ik, met een hele hoop zorgen, in slaap.

De volgende ochtend heb ik de eerste 2 uur gym. Snel spring ik op mijn fiets en race naar de gymzaal. Net op tijd kom ik binnen. Als ik omgekleed ben ga ik naar de zaal. Ik zie dat we de piepjestest gaan doen, leuk! Ik haal er altijd een goed cijfer voor. Tien minuten later ren ik nog steeds, in mijn eentje! Iedereen is al eerder gestopt. De jongens joelen: "Jasmin, Jasmin!" Ik moet lachen en ga nog even door. Later zit ik uitgeput op de bank, alle jongens staan om me heen."Wat heb jij een goede conditie zeg!""Knap hoor." Dan zie ik ineens vier meiden uit mijn klas bij elkaar staan smoezen en naar mij wijzen. Ik zucht, houdt dat geroddel dan nooit op?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen