Part 8.

POV Nils

---

We zijn bij het concertgebouw aangekomen. De hele weg irriteerde ik me aan rein en celine die het zo 'gezellig' hadden. Ik stond al bij de deur van het concertgebouw te wachten. Rein gaf celine een knuffel en een kusje op haar wang. Zo te zien vond ze dat niet erg. Ik kijk volgens mij nogal geirriteerd want rein en celine kijken me allebei raar aan. Ik zucht, draai me om en loop alvast het gebouw binnen. Ik loop richting de kleedkamers als celine opeens naast me komt lopen. ''nilsieeee wat is er?'' ze is dus helemaal blij omdat rein haar knuffelde. ik wist het.. ''niks hoor'' zeg ik en fake een glimlach. ''oh oke'' zegt ze lichtelijk teleurgesteld. We lopen samen naar de kleedkamer en gaan alvast zitten.

*3 uur later*

POV Celine

---

Nils doet al de hele dag zo raar. Ik ga er na de show wel even met hem over praten. De jongens moeten over 5 minuten op dus we lopen alvast backstage. Ik wens de jongens veel succes en geef ze allemaal een knuffel. Als laatste kom ik bij nils en geef hem een extra dikke knuffel. ''Je kunt het nils, ik ben trots op je!'' fluister ik in z'n oor. Er komt automatisch een glimlach op z'n gezicht. Ik glimlach terug en wens ze allemaal nog heel veel succes. Ze lopen 1 voor 1 het podium op. Ik zing alle liedjes luidkeels mee en heb een brede glimlach op m'n gezicht. Het is zo leuk om ze zo trots en gelukkig te zien. Dan komt het liedje invisible girl. 1 voor 1 worden er meisjes op het podium gehaald. Dan komt er een man naar me toe en zegt dat ik op de laatste kruk mag gaan zitten. Ik ga zitten en hoor alleen maar gegil. Wat lief dat nils dit voor me gedaan heeft. De eerste klanken van het liedje hoor ik en rein loopt het podium op. Normaal stopt hij bij de eerste kruk maar hij loopt door. Mijn kant op? Huh nee dit kan niet. Nils moet bij mij staan. Rein komt naast me staan en pakt m'n hand vast. Hij kijkt me het hele liedje super lief aan en ik heb tranen in m'n ogen. Als het liedje afgelopen is sta ik op en geef hem een dikke knuffel. ''You're not an invisible girl'' fluistert rein in m'n oor. ''Ahw dankjewel rein, dit is echt heel erg lief'' fluister ik terug. Hij pakt m'n hand vast en samen lopen we het podium af. Daar moet ik weer afscheid nemen van de jongens en ze gaan weer verder met hun optreden. Als het concert is afgelopen komen ze weer backstage. Ik ren op ze af en roep ''GROEPSSKNUFFELL!'' iedereen komt op me afrennen en trekt me in een knuffel. Wat zijn het toch ook een schatjes. We lopen met z'n allen naar de kleedkamer en het is echt gezellig. Nils zegt dat hij even naar de wc moet en hij loopt weg. Na een half uur is hij niet terug. Ik begin me ongerust te maken ''Jongen ik ga nils even zoeken!'' roep ik en loop de kleedkamer uit. Rein komt langs me lopen. ''Ik ga met je meezoeken'' zegt hij. Ik glimlach en we lopen verder. Na een halfuur hebben we nils nog niet gevonden. Ik zucht. We lopen de hoek om maar wat ik daar zie had ik liever niet willen zien. ''N-nils?!?!'' roep ik. Tegelijkertijd rollen de tranen over m'n wangen. Ik moet weg hier NU. Ik ren het gebouw uit en hoor nog vaag dat mensen m'n naam schreeuwen. Ik ren een drukke weg over en allemaal auto's toeteren. Dat boeit me nu even niets. Ik ren naar een soort van parkje en ga daar op een bankje zitten. Vind ik nils nou leuk? Waarom raakt dit me anders dan zo erg? En rein dan? Waarom moet ik dit nou weer hebben? Ugh..