.2. Vaarwel sociaal leven..

Mam en Pap komen naar me toe gespurt. 'Wat is er liefje?' Vraagt papa. 'Waar zijn we? Vraag ik geschrokken. Ik zie alleen maar bomen. 'In ons nieuwe huis.' Zegt mam vrolijk. 'Wat? Ik dacht.. dat we in LA gingen blijven.' Zeg ik verward. 'Wat voor een verlaten boerengat is dat hier!' Hoor ik Paul zeggen. 'Welcome to Forks.' Hoor ik pap zeggen. Ik pak men gsm. 'Shit, geen bereik.' Ik ga uit de auto. 'Nog steeds geen bereik.' Zucht ik. 'Vaarwel sociaal leven.' Zegt Paul. 'Jullie verpesten mijn jeugd.' Roep ik har naar men ouders. Als ze alles alleen hebben uitgepakt ga ik naar men kamer. Oud en vermuft. 'Wauw, wat leuk.' Zeg ik sarcastisch.

2 dagen later.

Ik zit nog steeds op men oude, vermufte kamer. Ze hebben men eten naar boven moeten brengen. Ik wil dit niet, ik wil terug naar LA. Er klopt iemand op mijn deur. 'Wat?' 'Wil je mee de buurt gaan verkennen?' Vraagt Paul. 'Zonder ouders?' 'Ja!' 'Dan kom ik mee.' Ik loop van de trap en pak men jas en loop naar buiten. 'Wat is het koud!' Onderweg zeggen we niet veel tegen elkaar. 'Wat is het hier stil. Ik mis LA.' Zeg ik droevig. We lopen door de bossen. 'Paul, het is hier eng.' Ik loop heel dicht tegen Paul aan. Ik hoor achter me allemaal takjes breken. Ik kijk achter me.