3 # Elisabeth

Een nieuwe jongen in de klas, niet interessant. Ik boog me weer over mijn oefeningen, toen zag ik het, alle kleur trok weg uit mijn gezicht. Het was niet zomaar een jongen... en hij had het op Victoria gemunt. Mijn adem stokte in mijn keel, zij zag hem duidelijk wel zitten. Hoe kan ik haar nu duidelijk maken dat hij gevaarlijk is zonder haar te kwetsen. En hondje hing zo te zien Aurores keel weer uit. Kan die kleine nou nooit normaal doen? (zijn echte naam is niet hondje hoor, zo hebben we hem gedoopt omdat hij zo'n verdomde opgepeptheid met zich mee draagt. zijn echte naam is Ronin maar hondje past toch veel beter bij hem!) Ik scheurde mijn blik los van die snotaap en hield die nieuwe nauwlettend in de gaten. Ik hoorde Aurore smekend zeggen: "Kan iemand er voor zorgen dat die hond z'n mond houd!" Oh, shit! Hij moet naast mij zitten! Alhoewel, het heeft wel zijn voordelen want ik moet een hartig woordje met hem spreken en u kan ik hem goed in de gaten houden. Oke, oke toegegeven hij is best wel leuk, maar die kleren! hij draagt veel te veel zwart en te weinig rood, en aan dat lange haar zou echt wat moeten doen! Hij schrok van mijn ziendende blik. "Ha-halo" zei hij aarzelend. Mijn ogen schoten vuur (als blikken konden doden, jammer genoeg wou hij niet doodvallen) hoe durfde hij tegen mij te praten of me nog maar aan te kijken! Hij schoof zijn stoel naar achter en ging zitten: "ik weet heus wel wat je van plan bent, ik waarschuw je blijf van mijn vriendin af als je geen problemen met mij wil" siste ik dreigend. Toen zette mr. Frietjes zijn les voort en moesten we wel zwijgen. Mijn rothumeur maakte de toch al oersaaie les er niet beter op en daar boven op zat ik naast die zak, geweldig! Kan deze dag nog erger? Het antwoord kwam na de les, ik ging direct naar Victoria toe, normaal gezien luisterde ze altijd als ik wat te zeggen had. Maar deze keer was ze er niet bij met haar gedachten (wel bij mr monster daar kun je van op aan) ik haalde diep adem, dit zou wel eens heel moeilijk kunnen worden. Ik besloot dit voorzichtig aan te pakken: "Uhm, even over die nieuwe..." "Erik bedoel je?" zee gebruikt zelfs zijn voornaam! "Ja, die." "Wat is er met hem???" wauw ze maakte zich echt zorgen (om hem weliswaar) "Wat weten we eigenlijk over hem?" "Nou, zijn naam, waar hij woont, dat ie een hele goeie kledingsmaak heeft!" ze snapt echt niet dat ik hem niet vertrouw he. Ik zie Aurore me onbergrijpend aankijken. " Ik vertouw hem niet!" lip ik, ze haald haar schouders op en glimlacht. Zij snapt me dus wel maar daarmee heb ik Victoria daar nog niet van overtuigd! Dit wordt nog een hele moeilijke taak.