OO4

Rachel Stevinson:
Terwijl ik naar beneden liep, zag ik een jongen met een blank boek op zijn schoot. heel intens kijkend in de verte en op het moment toen ik wilde gaan kijken waar hij naar heen keek, keek hij naar mij. hele zachte en blauwe ogen. en prachtig paar. het was natuurlijk wel raar om op het derde rangs dek te komen, maar ergens is het spannend. Claudia keek me aan, terwijl ik naar de jongen met blauwe ogen keek. over 7 treden was ik op de verdieping waar de jongen zat, en nog maar een paar meter verwijdert van hem. iets aan hem was fascinerend. ik landde op het dek. hij keek me aan. Tuurlijk keek hij mij aan, ik ben Rachel Stevinson. "hij kijkt wel erg naar je he, vind je niet?" "ik weet het" antwoordde ik. Claudia lachtte. "Je weet dat je eigenlijk niet te lang genoeg oog contact moet maken met mooie jongens uit de derde stand" ik begon hard op te lachen. ik trok haar mee en liep vooruit. "vond je het mooi toen ik van de trap liep?"

Adam McCoy:
ik schrok van de vraag. of ik het mooi vond toen ik van die trap liep? Natuurlijk, maar zou ik dat kunnen zeggen? Nee. "Ach, ik keek naar de mooie zwangere vrouw die naast je liep" ook al was zij eerste klas, dominant terug doen kan geen kwaad. ze leek me iemand die dat wel kon hebben. haar lach werd minder en ze keek ontdaan naar Claudia. Ze dacht zeker 'hoe kan hij dat tegen me zeggen?' uiteindelijk vermandde ze zich en er ontstond een glimlach op haar gezicht. Ze nam een hijs van de sigaret en blies het mijn kant op. ik ben niet bang voor rook. "sinds je nu rook in mijn gezicht blaast, heb ik wel zin in een sigaret. heb je er eentje?" waarschijnlijk was zij niet in het bezit van sigaretten, want de zwangere vrouw gaf mij er eentje. "wat doen jullie mooie dames op een armoedig derde klas dek?" "ontsnappen aan de stiijfheid" zeiden ze bijna in koor. dit waren niet je typische eerste klas dames, had ik al door. ze ontweken de vraag. "wat voor boek heb je daar?" ik wist dat die vraag zou komen.