OO1

Oweroe maakte een snuivend geluid wat Gani's aandacht trok. Ze hief haar kop van haar voorpoten toen er op een hoorn geblazen werd en de katoenen doek voor de ingang van de Stamhut opzij werd gehangen. Het geluid schelde in haar oren en het deed haar ook helemaal geen goed. Haar vader was daarentegen overeind gekomen en Babeni trok kreunend haar knieën op toen ze haar oudste zoon zag. Gani draaide haar ogen weg, er was niemand die nu nog op haar zou letten.
Het viel stil. Iedereen die zich even had uitgelaten bij het zien van het nieuwe paar, was weer stil geworden om de laatste fase van hun verbintenis in afwachting gade te kunnen slaan. Gani knarste met haar tanden en richtte zich weer op om te kunnen zien hoe haar broer met een bijna verveelde blik in zijn ogen het Symbool van Trouw aanbracht op de rechter bovenarm van Pora. Zij keek hem haast liefdevol aan toen ze hetzelfde deed en met de roodbruine inkt een krullerige beweging maakte. Gani vond het symbool nog altijd op een vogel lijken en het zou mooi geweest zijn als Kayagi erbij had gelachen, zoals Pora deed. Uit haar keel ontsnapte een jammerlijk gehuil nog voor ze het doorhad en Pora kreeg niet de kans haar taak volledig af te ronden, omdat Gani had besloten er niet mee op te houden.
Onmiddellijk stond er een getransformeerde Bèta voor haar neus die haar het zwijgen wilde opleggen, maar ze schudde met haar kop. Haar vader keek haar verrast, maar vooral woest aan, maar dat kon Gani niet deren.
Ze stond op, maar kon geen kant op, doordat ze direct door meer halfwolven omsingeld was. Ze liet zich echter niet afleiden en keek naar de Stamoudsten die vanaf hun plaats in de kring op haar neerkeken. Een kort knikje van Powora, de vrouwelijke Stamoudste, was voor Gani voldoende om te weten dat ze in de nesten zat als ze zich niet nu zou gedragen, ze wilde echter met Kamayagi spreken, zonder dat er iemand was die naar hen zou luisteren. Zonder dat Pora steeds om hem heen hing en die kans was weken geleden al aan haar voorbij gegaan.
Hij keek haar gekweld aan, veranderde naar zijn wolvengedaante en liep achter Pora aan die was weg gebeend.
'Verwijder haar,' zei Ataki, die nog in staat was te spreken.
Dat gebeurde en niet eens zo zachtzinnig. De Bèta's duwden haar van haar plaats weg en gromden en hapten naar haar flank toen ze niet opschoot. Ze probeerde met haar staart in een van hun ogen te zwiepen, maar dat lukte niet en grommend verliet ze de open plek naar de rand van het bos, waar ze in het gras ging zitten, met haar rug naar de gemeenschap toe. Er werd gefluisterd en gegromd, ook door de Bèta's. Een van hen was weer veranderd in zijn menselijke vorm en torende boven haar uit.
'Nou nou. Is er hier iemand jaloers?' vroeg hij. 'Het duurt nog wel even voordat jij huwbaar bent, maar als je wilt, zal ik op je wachten.'
Gani gromde boos naar hem, maar hij grinnikte alleen maar.
'Houd je gedeisd of we zijn gedwongen je echt te bijten, dat weet je.'