Lesson 007

Nieuwsgierig kijk ik uit het raampje van mijn vliegtuig. Alles lijkt zo klein vanaf hier. Ik giechel zachtjes, van boven lijkt het wel alsof je alles aan kunt. Alle dingen die daar benden zo onmogelijk leken, zijn hier verdwenen. De stewardess komt langs lopen in haar veel te strakke rokje en haar verschrikkelijk lelijke oude dames hakken. Ik en mijn vader hebben nog nooit samen gevlogen, elke vakantie gingen we naar hetzelfde saaie Frankrijk. Mijn vader is bang om te vliegen. Ik weet nog goed dat pap altijd progamma's keek zoals Discovery Channel waar je vliegtuigen zag neer storten, en hoe het nou mogelijk was dat dat kon gebeuren. Mijn vader mompelde dan altijd 'Ze zeggen wel dat het veilig is, maar als het zo veilig was waarom storten deze vliegtuigen dan naar beneden? meneertje wijsneus..'' Na maten ik ouder werd gaf ik altijd antwoorden zoals 'misschien lag het aan het weer..' Ik zucht en zak nog dieper in de stoel.
Ik schrik op uit mijn gedachte als er een stewardess voor me staat. 'Hallo mevrouw, wilt u iets te drinken of eten?' ik bekijk haar van top tot teen. Die rode lippenstift staat haar totaal niet. Ik kijk naar het wagentje die voor haar staat en zie allemaal broodjes en andere lekkernijen. Zonder dat ik het door heb begint mijn maag hard te rommelen. Geschrokken sla ik mijn armen voor mij buik en mompel tegen de stewardess 'nee dank u wel.' beschaamd kijk ik om me heen. Aan de andere kant van het vliegtuig zie ik twee diep blauwe ogen me geheimzinnig aanstaren. Ik kan het niet laten en kijk verlegen weg. Goed bezig Alice, je moet echt opnieuw leren flirten. 'mevrouw?' geschrokken kijk ik naar links en zie smurf staan -zo noem ik de jongen met de blauwe ogen- midden in het gangpad. Hij schraapt zachtjes zijn keel mompelt 'kan ik hier zitten?' ik volg zijn vinger die naar de lege stoel naast mij wijst. Ik knik ja en langzaam gaat smurf op de stoel zitten. Een walm van mannen parfum kruipt in mijn neus. Mijn ogen beginnen te tranen en mijn neus begint te kriebel. Nee Alice je doet het niet! bedenk ik me nog, maar voor ik het door heb vult een harde nies het stille vliegtuig. Smurf kijkt me glimlachend aan 'gaat het?' alweer knik ik ja. Ugh Alice zeg nou iets 'dus Rome?' ontsnapt mijn mond. 'Dat klopt' zegt Smurf. 'Hoe heet je eigenlijk?' vraagt Smurf. 'Alice, en jij?'. 'Niall' zegt hij met een glimlach. Niall.. Niall.. Ja Niall klinkt overduidelijk beter dan Smurf. Ik grinnik zachtjes en vraag aan Niall 'Dus waarom ga jij naar Rome?' Niall... Niall... Wat een aanstekelijke naam. Geïrriteerd knijp ik in me arm. Stop nou eens! 'Trouwerij' mompelt Niall. Mijn ogen worden groot, maar hij is zo jong? '..Gefeliciteerd, je bent vast heel gelukkig.' zeg ik stotterend. Niall kijkt sip naar beneden 'Niet echt'. Verwarrend kijk ik hem aan 'maar je gaat trouwen?' Niall kijkt me direct aan na het horen van die zin. Hij grinnikt 'Mijn vader gaat trouwen, ik niet.' Automatisch sla ik mijn handen voor mijn mond. Akward. 'Man, ik ben nog veel te jong om te trouwen. Ik geniet liever van het leven dan vast te zitten aan 1 vrouw' Niall geeft me een plagend duwtje. Beschaamd kijk ik naar beneden. 'Het ligt allemaal een beetje moeilijk..' mompelt Niall. Ik kijk op richting Niall 'stiefmoeder?'. Niall knikt ja waardoor ik mijn hand op zijn arm leg. 'Ik heb ook een stiefmoeder, ze mag me totaal niet. En ik haar ook niet. Maar als mijn vader gelukkig is... Dan ik ook' Niall kijkt me met een zielige glimlachje aan. 'Waarom ga jij naar Rome?' vraagt Niall. Ondertussen haal ik mijn hand weg, en bekijk hem van top tot teen. Geen wonder dat het hier zo warm is, het komt gewoon daar Niall! 'Universiteit, door mijn stiefmoeder geregeld terwijl ik het helemaal niet wou..' Niall grinnikt 'Stom wijf zeg.' ik haal langzaam mijn schouders op 'je moet er maar mee leven'

lesson 007 stay cool when you meet a pretty guy