13

'' Ik zou nooit iemand anders expres zoenen als ik met iemand heb, dat zou zo verkeerd zijn!'' hij glimlachte toen hij het zei. Ik moest denken aan Rein van net. Ik heb hem net expres gezoend terwijl ik met Daan heb..

~

'' Ja inderdaad!'' zei ik maar terug. Ik keek naar Rein en zag hem verward kijken. '' Maar waarom ben je eigenlijk hier?'' vroeg Daan. '' Oh, uhh, omdat ik even iets moest brengen bij Rein.'' ik knipoogde naar Rein. '' Ja klopt.'' zei hij terwijl hij knikte. Daan lachte en pakte mijn hand. '' Ben je nu dan weer mijn meisje?'' hij keek me diep in de ogen aan. '' Ja natuurlijk'' er klonk een lichte twijfel in mijn stem, maar gelukkig had Daan dat niet gehoord. Rein is ook zo leuk, maar heeft al met Yasmine. En ik nu weer met Daan. '' Ik moet gaan'' zei ik, en gaf Rein een knuffel. ' Oh, ik ook.'' en hij gaf Rein ook een vriendschappelijke knuffel. ''doei doei!'' riep Rein ons nog na toen we de deur uitliepen. Er was een beetje een ongemakkelijke stilte. '' Ik ben zo blij dat we weer samen zijn. Het spijt me nogsteeds zo erg.'' zei Daan opeens. '' Ik ook, en het maakt niet uit.'' We glimlachte naar elkaar en liepen hand in hand verder. Eigenlijk maakt het me wel uit dat hij met iemand anders heeft gezoend. Want daardoor vertrouw ik Daan minder.. '' OMFG DAAN!'' hoorde ik uit de verte. Daan schrok en keek in de verte. '' Mainiacs.'' zei Daan. En liet snel mijn hand los. De mainiacs kwamen naar ons toegerend. Een van de drie meisjes keek mij heel boos aan. Alsof ik iets verkeerds had gedaan. '' Mogen we op de foto omg?'' vroegen de mainiacs. Ze waren helemaal aan het hyperventileren door Daan. Ze waren vast jaloers op me dat ik Daan kon zoenen, hand vast houden en elke dag zien, wanneer ik maar wil haha'' dacht ik in mezelf. Ze maakten samen foto's, en foto's dat ze elkaar een kus op de wang gaven. Er kwam een steek van jaloezie. Maar gelukkig verdween die al snel toen de mainiacs hem weer loslieten. Ze waren al een tijdje aan het praten. En ik stond heel stil erachter. Zonder 1 woord te hebben gezegd. '' Wie is dat meisje achter je?'' vroeg nu een van de mainiacs. Ik schrok op en keek hun aan. En toen naar Daan. '' Uhm'' hij was heel even stil. '' Een vriendin.'' en hij keek weer naar voren. Pardon? Een vriendin? Zomaar een vriendin? Ik ben ZIJN vriendinnetje! Niet zomaar een vriendin. Ik voelde me zo gekwetst. Maar toch knikte ik langzaam. Ik voelde me zo gebroken, alweer. Hoe kon hij dat zeggen. Schaamde hij zich voor me? '' Maar we gaan weer verder. Doei!'' zei Daan tegen de mainiacs. '' Oh oke, doei!'' ze knuffelde Daan nog een keer en liepen weg. Toen ze om de hoek waren, bedacht ik me dat ik Daan hier niet zomaar vanaf kon komen. Ik stond stil en toen hij dat zag, hij ook. Hij liep naar me toe.'' Wat is er?'' vroeg hij. '' Waarom zei je EEN vriendin? En niet JE vriendin? Schaam je je voor me ofzo!?'' Ik werd nu echt heel boos. '' Nee natuurlijk niet! Ik doe dit speciaal voor jou!'' zei hij. '' Speciaal voor mij? Hoezo speciaal voor mij? Je maakt me er niet blijer op hoor ofzo.'' Ik keek nu heel erg boos naar hem, ik zag dat hij schrok. '' Lieverd, ik doe dit voor je zodat je geen mainiac-haat krijgt. Mainiacs zijn niet zo chill over vriendinnetjes. Ze worden boos op je, en schelden je uit. Alleen omdat je het vriendinnetje bent van hun 'held' ben je gelijk gemeen, lelijk en arrogant. Terwijl ze je niet eens kennen. Als ze je beter leren kennen zien ze pas hoe perfect en lief je bent, maar hun kennen je niet. Daardoor zou je haat kunnen krijgen..'' zei hij lief, en liep zachtjes naar me toe. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Het was zo lief wat hij zei. En nog waar ook. Hoe had ik zo boos kunnen zijn terwijl hij me alleen maar wou beschermen?