H 22

Cain lag die nacht op een matras gemaakt van bladeren en een dun katoenen dekentje. Hij keek telkens naar het plafond en kon moeilijk in slaap komen. Hij dacht aan zijn vrienden en zijn zus die nu gevangen waren door de buitenaardse wezens.
Hij hoopte zo dat ze niet dood waren.
Caine draaide zich om en keek in de ogen van Elizabeth. Cain sloot geschrokken zijn ogen dicht en hoopte dat ze daarna weg was, maar toen hij zijn ogen opende was ze er nog steeds.
Ze schoot in de lach en kroop wat meer tegen hem aan. Haar blote lichaam voelde zacht en warm tegen de zijne. Hij ontspande zich en probeerde niets te zeggen. 'Ik had gehoord over je vriend, ik hoop dat hij veilig is,' zei ze en sloeg een arm om zijn middel.
Cain probeerde een brok in zijn keel weg te slikken, maar het was een onmogelijke taak. Hij moest zich overgeven, sloeg zelf een hand om de Elizabeth heen en streek zachtjes onder haar haren.
Het was zacht en glanzend. Liza kroop nog meer tegen hem aan, waarbij Cain bijna van de matras af viel. Hij kon niet niet zijn evenwicht bewaren of Liza lag bovven op hem en ze keken elkaar in de ogen.
'Sorry,' zei ze zacht glimlachend. 'Maakt niets uit...' Hij kon zijn zin niet afmaken of de lippen van haar raakte de zijne en Cain sloot zijn ogen. Ergens in zijn hoofd begonnen de puzzelstukjes in elkaar te binden en dit was het perfecte gevoel.
Cain sloot zijn armen meer om Liza's middel heen en draaide haar om zodat zij op het matras lag en het dunne dekentje raakte verstrikt tussen de twee. Cain rolde zich weer op zijn zij en keek daarna weer naar Elizabeth. 'Wauw,' verliet zijn lippen en bleef nog met het moment in zijn hoofd zitten. 'Sorry, ik wilde niet, waar was ik mee bezig,' Elizabeth schoot in paniek en kwam overeind. Ze was behalve haar ondergoed helemaal naakt. Haar lange haren waren wild en stond alle kanten op. Cain kwam ook overeind en Elizabeth schoot in de lach.
'Je haar lijkt net een ontplofte mol,' giechelde ze. Cain dacht kort na en keek naar zijn haar. 'Heb je dat van jou al eens gezien,' zei Cain die een grijns liet zien. 'Het was geen belediging,' vuurde ze terug. Oeh, ze was beledigd, bedacht hij. 'Ik maakte er ook geen punt van.' Nu was ze echt beledigd.
'Had het dan gezegd,' snauwde ze en Cain kwam naar voren en drukte een zoen op de lippen van Elizabeth. Zacht sputterend probeerde ze te verdedigen, maar gaf zich snel over aan de kracht van de zoen.
De zoen duurde minuten en het was een gevoel van kracht, verlangen. We wilde bijna stoppen als het licht aangaat. Geschrokken keken de twee kinderen in de geschrokken ogen van de man.
Shit, betrapt....