-009-

Ik klop wat sneeuw van me jas af en ga rechtop zitten. 'Iris gaat het'? Olivier komt samen met Julia op me af geschaatst. 'Ja gaat wel' zeg ik. 'Het spijt me echt, ik had beter moeten uitkijken' zegt Rein. 'Nee ik had haar niet moeten drukken' zegt Olivier. Ik kijk Julia met een 'HELP' gezicht aan maar in plaats van me uit deze situatie te helpen begint ze te grijnzen naar iemand achter me. Ik kijk achterom en alsof dit moment nog niet erg genoeg was staan daar Nils, Daan en Owen. Ik zucht waarna ik me hand naar Olivier uitsteek die hem aanpakt en me overeind trekt. 'Nogmaals sorry' zegt Julia nu tegen de jongens. 'We dachten dat Iris nu wel goed genoeg was voor de Elfstedentocht alleen ik vrees dat ze nog even moet oefenen'. De jongens grinniken en ik kan wel letterlijk door het ijs zakken. Waarom nu juist ik? Rein doet zijn mond open om iets te zeggen maar ik ben hem voor, deze awkward situatie heeft lang genoeg geduurd. 'Kom we gaan' zeg ik en pak Julia haar hand vast. 'Ik dacht dat jij nog wel even bij je.....' lacht Julia 'Nee' zeg resoluut en schaats richting de uitgang. Ik ga weer op een van de houtenbankjes zitten en doe mijn schaatsen uit. Na zo'n 10 minuten komt ook Olivier eindelijk van het ijs af. 'Wat had jij nou'? vraagt hij meteen. 'Ik hoe bedoel je'? 'Je weet best wat ik bedoel, het is altijd al je droom geweest om Mainstreet in het echt een keer te ontmoeten en dan loop je nu het moment daar is weg'. Ik knik 'Ja ik wou ze ontmoeten maar niet op deze manier. Ik heb me super erg voor schut gezet´. Julia schiet opnieuw in de lach ´Wie knalt er dan ook tegen Rein aan´. Ik bloos ´hoe kon ik weten dat hij er aan kwam schaatsen en trouwens jullie drukten mij´. ´Ach ja ik vond ze wel aardig dus ik dacht laat ik even met ze praten´ zegt Olivier vrolijk. ´Wat? serieus?´ ´Ja ik heb ze even vertelt bij hoe zo´n geweldig iemand ik in huis woon´. ´Nee Olivier dat heb je niet´! ´Echt wel, dankzij mij had je je voor schut gezet dus ik vond dat ik het moest goed praten. Ik kijk hem glimlachend aan ´Dankje, maar we gaan nu echt naar huis´. Ik haal mijn fietsensleuteltje uit mijn jaszak en loop richting mijn fiets waar ik nog een blik werp op de schaatsbaan. Daan en Owen duwen Rein richting de uitgang terwijl Nils iets van de grond opraapt. Ik had mijn ontmoeting met Mainstreet in mijn dromen heel anders voorgesteld. Maar natuurlijk moet het altijd weer anders lopen. Julia komt naast me lopen ´Ach Iris trek het je niet zo aan, hun maken genoeg mee dan onthouden ze echt niet dat jij Rein half aangereden hebt´. Ik grinnik ´tja zo had ik het nog niet bedacht´. Inmiddels komen we aan bij de fietsen en maak ik mijn fiets los van het slot. Ik wacht op Julia en Olivier die hun fietsen iets dichter bij hadden staan en stap dan op me fiets. ´Zo had je toch nog je eigen meet en greet´grinnikt Olivier. ´OLL please hou er over op´ zeg ik een beetje kwaad. We fietsen het plein af maar op het laatste moment hoor ik iemand schreeuwen ´IRIS WACHT´. Ik kijk achterom en zie Rein staan waarna ik weer terug vooruit kijk en door fiets.´Wat Iris ga je niet terug´? vraagt Julia. ´Nee waarschijnlijk heeft Oll weer zitten overdrijven en verwachten ze nu allemaal dingen die niet waar zijn´. ´Ik heb helemaal niet zitten overdrijven´zegt Olivier nu. ´Het zal wel maar dan verknal ik het toch wel alsnog. Olivier kijkt me aan ´Hier ga je spijt van krijgen he´! ´Ja ik weet het alleen ik denk niet echt dat ze op een fan zitten te wachten dus kunnen we maar beter gaan´. Zwijgend fietsen we richting huis.