De 100e Hongerspelen - 302

Desondanks haalde ook zij opgelucht adem toen er werd overgeschakeld naar het stuk waarin Vania besloot Naëlle te helpen.

De dood van Adan werd ook uitgebreid getoond. Het was de enige zonder bloed deze Spelen. Bovendien had Katniss respect voor zijn offer, ondanks het feit dat hij een beroeps was. Ook de belofte die Tim hem deed, om Jillana een eerlijke kans te geven, verdiende een plaatsje.
Het volgende was het gevecht tegen de beroeps en Odette die zich overgaf. Het was een kort gevecht met weinig bloed, wat de reden was dat ook dat volledig in de film zat. De verklaring van Odette naar Tim toe was immers ook niet onbelangrijk, evenmin als het feit dat zij degene was die Parel had uitgeschakeld, pijnloos, maar nadien niemand meer iets aandeed.
Het liedje van de Rue uit de vierenzevenstiste Hongerspelen dat door iedereen samen gezongen werd, mocht natuurlijk niet ontbreken. Ook het moment dat de kaart stuk was en Odette hen uit de nood hielp met de tweede zat erin. Het volgende echt belangrijke punt waren de sponsorgiften. Ian en Vania die beseften wat het betekende en Odettes verhaal waren het volgende keerpunt in de Spelen. En het verhaal van Odette zat er ook volledig in, al was Ian de enige die het nog niet gehoord had. Maar het gaf blijk van trouw, van menselijkheid, van liefde voor dierbaren. Het was een perfect tegengewicht voor alle moorden.
De dood van Seija was ook noodzakelijk om te tonen, vooral omdat Kayla haar had willen redden en daar zelf een vreselijk groot offer bij gebracht had. Maar ook omdat Ian daarna van Odette leiding accepteerde en haar de vreselijke optie om er ook voor Kayla een einde aan te maken niet kwalijk nam. Het verdriet van iedereen, in het bijzonder Odette, gaf weer mooie maar droeve beelden, maar duidelijk beelden waarin moorden werd afgekeurd.
De dood van Jelger en vooral Xandrijn was vooral voor Ian extra pijnlijk. Hij had tranen in zijn ogen en kneep Vania bijna fijn, zonder zelf te beseffen hoe erg hij zich opspande.