Proloog

Niall James Horan

Zoals elke dag loop ik door de saaie gangen van de school, op weg naar mijn kluisje. Vlak voor mijn kluisje wordt ik geduwd, ik draaide me snel om en het was Louis. De grootste pestkop van de school. Naast hem stonden Liam en Zayn. Toen ik even niet opletten werd ik weer geduwd. Deze keer harde, ik viel naar achteren met mijn hoofd tegen een ijzeren kluisje. Ik lag nu op de grond. Iedereen was nu om me heen gaan staan maar deden verder niks. Harry pakte mijn tas die op grond lag en hield hem ondersteboven. Alle spullen die erin zaten lagen nu op grond. Harry gooide mijn tas op de grond en ze liepen weg.
Ik lag nog steedts op de grond en de kinderen die om mij heen stonden liepen langzaam weg. Daar lag ik dan, mijn hoofd deed erg pijn. Waarom moest ik nou dat ene slachttoffer zijn? Dacht ik bij mezelf. Ik bleef daar een paar minuten liggen, ik had geen kracht meer om op te staan. Even later kwam er een jongen mijn kant op lopen. Hij had een een capuchon en een zwarte zonnebril op. Ik herkende de jongen niet. Maar waarschijnlijk had ik gewoon hoofdpijn.
Hij stak zijn hand naar mij uit. Ik nam zijn hand, De jongen tilde mij met zijn kracht omhoog. Dankje zei ik. De jongen knikte en liep toen weg. Even bleef ik staren naar die jongen, hij was zo mysterieus. Maar veder besteedde ik niet veel aandacht aan hem. Ik keek om me heen. Ongeveer de helft van de school was al naar huis. Op grond lagen mijn spullen nog, ik bukte en pakte al mijn spullen bij elkaar en propte ze in mijn tas. Ik liep naar buiten op weg naar mijn fiets.
Ik zag ik een hoekje dat Louis, Harry en Zayn weer een nieuw slachttoffer had gevonden. Ik liep snel naar mijn fiets en hoopte dat ze mijn niet zouden zien.
Snel deed ik mijn fietssleutel in het slot en fietste naar huis. Toen ik thuis was zette ik mijn fiets in de schuur en ging naar binnen. Eindelijk ik ben thuis! schreeuwde ik. Er was toch niemand thuis. Mijn broer Greg is toch al uit huis en mijn ouders zijn werken. Ik liep naar de keuken. Man, wat had ik een honger.
Ik pakte wat boterhammen en cola en ging naar boven naar mijn kamer. Ik ging op mijn bed zitten en dacht aan wat er vanmiddag was gebeurt. En opeens dacht ik weer aan die jongen met die zonnebril. Wie was dat eigelijk?.......

Nou dit is het eerste stukje. Ik hoop dat het goed is. En sorry als er spellingsfouten in staan of er zinnen zijn die niet kloppen.
Sorry dat dit stukje niet zo lang is, ik was een beetje inspiratieloos geworden. Als er opmerkingen zijn schrijf dan maar een reactie.