20. Let's play

Na een half uur ben ik het dorp al door. Het is een saaie plek. Er zijn geen leuke café's of restaurantjes..en de mensen zijn ook niet bepaald gew-HO, wie is dat? Een mooie jongen loopt net de straat voor waar ik sta. Hij is prachtig. Een licht gebruinde huid, mooie groene ogen en spieren. Damn! Dat zo'n saaie stad zo'n leuke jongen kan hebben. Maar dan zie ik een meisje bij hem staan en ze lacht naar hem. Ik herken dit soort meisje wel. Alle merkkleding die ze draagt is nep, haar gedrag is gespeeld en ze doet alsof ze heel wat is.

Met een grijns loop ik dichterbij en ze merkt me dan op. Uit de hoogte kijkt ze me aan maar ik grijns enkel vals. 'Hoi, jou had ik nog niet gezien hier. . Ik ben zojuist bij mijn broertjes en zusje ingetrokken dus ik ken nog niemand' De jongen steekt zijn hand naar me uit en glimlacht. 'Welkom dan. Mijn naam is Dean. Bij je broers ja? Wie precies? Ik ken iedereen in het dorp."nouja..eigenlijk hebben mijn voorvaderen dit dorp gesticht. Mijn naam is Christina Michealson' Het blijft even stil en mijn hand heeft ze zijne nog steeds vast. 'Een Michealson?' Hij brengt mijn hand naar zijn lippen en kust hem dan. 'Dan is dit meer een goede ontmoeting' Ik lach zacht en trek mijn hand terug. 'Oh sorry, ik had je niet gezien' Ik kijk naar het meisje en speel zo onschuldig mogelijk. 'Maar goed...Als ik je uiterlijk zie zal je wel niet heel veel bijzonders zijn. Anders had je allang iets gezegd' Nijdig kijkt ze me aan maar ik kijk weer naar Dean. 'Misschien kan je me rondleiden? Mijn broertjes en zusje hebben geen tijd vandaag en ik verveel me echt stierlijk in m'n eentje"Natuurlijk vrouwe, kom maar mee'

Ik word door het hele dorp rondgeleid en haak dan mijn arm in de zijne. 'Ik heb een vriendin' Ik kijk hem aan en pruil. 'Echt? Je bent het bijzonderste in dit hele dorp"Nouja..het is niet veel eigenlijk..We gaan door wat problemen' We lopen langzaam naar mijn huis en ik zet mijn eerste stap al op het trapje naar de deur. 'Jammer. Een leuke jongen als jij zou een goede relatie moeten hebben"En jij zal die zijn?"Wie weet..dat weet je pas als je jezelf er mee inlaat' Hij antwoord niet en ik glimlach liefjes voor ik mijn jas uit doe. Hij kijkt met grote ogen naar het verleidelijke jurkje dat eronder zit. 'Maar ik weet wel, dat een jongen als jij meer verdiend dan die fake barbie' Hij kijkt naar m'n gezicht en knippert verbaasd voor hij een stap naar me toe zet. Ik schrijf wat op een briefje en stop het in zijn broekzak voor ik hem zacht streel als ik mijn hand terug haal. 'Bel me'knipoog ik en loop dan het huis binnen. Ik hoor hem zacht mompelen dat hij inderdaad wel beter kan krijgen dan zijn vriendin en grijns. Let the games begin