Hoofdstuk 2

Tijdens de lunch lijkt Nina haar vakantielief al helemaal vergeten. Ze kan enkel nog praten over "die knappe nieuwe Britse jongen".
'Ik heb gehoord dat hij uit zijn vorige school is getrapt voor onbekende redenen', verteld ze. Sarah denkt dat hij geslapen heeft met een leerkracht en George denkt meteen dat hij een goede football speler zou zijn.
'Jongens, blijf rustig!', roep ik, ' Sam is hier nog niet eens één dag en jullie gedragen jullie nu al zo.'
Alsof ze het geoefend hebben draaien ze zich alledrie naar mij om en zeggen: 'Sam?'
'Wat, we hebben samen wiskunde', breng ik stotterend uit.
Waarom stotter ik? Ik heb niet meer gestotterd sinds ik 11 jaar was en vanmorgen, tijdens wiskunde bloosde ik... Ik bloos nooit!

Sam

2 augustus 2013,

Liefste dagboek,
Vandaag zal ik haar zien, het moet wel. Ik denk niet dat ik nog een decennia zonder haar kan.
Als ik mijn hart nog eens breek, overleef ik het niet. Ik zal alles doen om haar terug te krijgen.
Al moet ik mij geheim en daarbij mijn wereld in gevaar brengen.

Macy

Ik word uit mijn gedachten gehaald door een opmerkelijke stilte. De anderen staren naar iets naast me en ik kijk op.
'Hi, Macy toch?'
Ik kijk recht in een paar ravenzwarte ogen die maar van één persoon kunnen zijn, Samuel Cassidy. Ik zie zijn perfecte en volle lippen die precies in zijn smalle gezicht passen. Rond zijn lippen speelt een verlegen grijns. Oh nee! Ik voel mezelf rood worden! Maar ik kan mijn ogen niet van hem af houden. Zijn lichtbruine haar zit in een warrige kuif die maar half overeind blijft staan. Mijn ogen dwalen af naar zijn gespierde armen en borstkast.
'... bij jullie zitten?' Hoor ik hem nog net zeggen.
Voor ik goed en wel besef waar ik ben zegt Nina: 'Natuurlijk, Sam was het? Ik ben Nina, Macy's beste vriendin en dit zijn Sarah en George.'
Terwijl Sam iedereen leert kennen, komt hij naast me zitten. Ik wil net mijn mond opendoen als George over football begint.
'Speel jij, Sam?' vraagt hij?
'Een beetje.' Daar is die grijns weer!
Nu is George geïnteresseerd. 'Ik kan de coach vragen of je nog mag proberen voor het team, ik ben niet voor niks kapitein,' stoeft hij.
Sam sputtert wat tegen maar geeft dan toe.
De rest van de lunch praten ze over football.

Als ik na school op zoek ga naar Nina, bots ik tegen Sam op.
'Macy, net de persoon die ik zocht!' zegt hij enthousiast.
'Hoi Sam, waarom zocht je mij?'
'Ik wou iedereen wat beter leren kennen en misschien een feestje geven, ik dacht dat jij me als hoofdcheerleader wel kon helpen.'
'Voor feestjes moet je bij Nina zijn.' Ik probeer te glimlachen zodat hij niet ziet hoe zenuwachtig ik ben, hoe zenuwachtig hij me maakt.
Als mijn ogen de zijne vinden zijn ze donker. Even zie ik weer diezelfde glinstering die ik vanmorgen ook zag.
Hij komt dichterbij en fluister in mijn oor: 'Ik wil Nina niet, ik wil jou.'
Mijn hart gaat tekeer en ik hap naar adem. Wat gebeurt er toch met mij?
Voor ik iets kan zeggen is hij verdwenen. Nog steeds verbaasd loop ik naar mijn locker. Als ik hem open valt er een kaartje uit.
Ik pak het op, draai het om en lees wat er op staat.

Ik bloos weer. Hoe kan ik nu blozen als Sam niet een sin de buurt is. Veel tijd om erover na te denken is er niet, want Nina komt aan gelopen.