Hoofdstuk 1
De dokters hebben ons verteld dat dit haar laatste dagen zijn.
Ze steekt haar hand uit en die neem ik als ik naast haar op het bed ga liggen. Zo liggen we, wat een eeuwigheid lijkt, in een stilte die enkel wordt gestoord door onze ademhaling en het gepiep van de monitoren.
Ze valt in slaap en dan gebeurt alles in een oogopslag.
Dokters rennen in en uit de kamer, zetten allerlei apperatuur in werking en halen me weg bij haar.
Nee! Ik wil bij haar blijven! Ik hoor een lange pieptoon uit de monitor komen.
Gillend en badend in het zweet word ik wakker
Macy
2 augustus 2013,
Liefste dagboek,
Vandaag zal alles anders zijn. Ik zal lachen en iedereen vertellen dat het goed met me gaat.
Sinds mama is gestorven, is dat het enige wat mensen me vragen, 'Is alles oké? Hoe gaat het? Hoe voel je je?'
Toen mama stierf leek het alsof mijn wereld in elkaar stortte, maar op één of andere manier heb ik ervoor kunnen zorgen dat ik oké ben. Buiten die vreselijke nachtmerries dan. Eigenlijk is het maar één nachtmerrie, steeds weer dezelfde. Ik sta in de kamer, mama sterft en ik word gillend en badend in het zweet wakker.
Ik hoop nu dat school weer begint, de nachtmerries zullen afnemen.
Ik haat eerste schooldagen, zeker nu. Het is al 3 maanden geleden dat mama stierf, maar ik weet dat ze me nog steeds zullen aankijken.
Nina is er, ik vertrek best als ik niet te laat wil zijn op mijn eerste dag terug.
Van zodra ik in de auto stap is Nina bezig over haar vakantielief Adam: 'Hij kuste me en legde me op... Hé! Luister je wel?'
'Ja sorry, wat zei je?' stotter ik.
Bezorgd vraagt Nina: 'Ben je zeker klaar voor school?'
'Ja, ik dacht aan Tyler, ik weet niet hoe het zal zijn om hem terug te zien, volgns mij heb ik echt zijn hart gebroken.'
Al parkerend zegt Nina: 'Dat zullen we zo zien!' Nina wijst naar Tyler die bij een groepje jongens staat te praten. Zodra hij Nina's auto herkent komt hij naar ons toe.
'Hey Mace, alles goed?' vraagt hij vriendelijk.
'Alles prima.' Ik merk dat er wat spanning tussen ons hangt, als dat maar goed komt.
Saved by the bell denk ik als het schelle geluid van de bel zich over de school verspreidt.
'Klas, we hebben een nieuwe student in ons midden', zegt meneer Aimes,' Stelt u zichzelf even voor meneer...?'
Cassidy, meneer, Samuel Cassidy, maar iedereen noemt me Sam.'
De nieuwe jongen staat op en kijkt de klas in. wanneer zijn ogen de mijne ontmoeten zie ik ... pretlichtjes?
Zijn ogen laten de mijne niet los wanneer hij voortgaat. 'Ik ben verhuist vanuit Londen met mijn moeder. Zij had daar een bakkerij, maar kreeg een betere aanbieding hier in de buurt. Nu ben ik dus hier in Little Reeves.'
Pas als hij zich omdraait naar Meneer Aimes laten zijn ogen de mijne los.
'Dankjewel Sam, en welkom op Lincoln High, ik hoop dat je het hier naar je zin zult hebben.' En daarmee is Meneer Aimes zijn les begonnen.
Er zijn nog geen reacties.