24.

Een ijzingwekkende gil van een klein meisje. Het uitbundige gejuich van anderen. Het geluid van wapens.
Alle geluiden wekken me uit mijn slaap. In één beweging schiet ik overeind met mijn handen om mijn drietand geklemd. Mijn ogen knipperen tegen het nog zachte licht en even blijf ik verward om me heen kijken. Mijn droom staat nog vers in mijn geheugen en ik lijk er even aan te moeten wennen aan wat de waarheid is en waar ik nu ben.
Nog een gil van het meisje en meteen ben ik terug in de werkelijkheid. De 70e Honger Spelen. Met kordate stappen loop ik de Hoorn uit en sta in het ochtendlicht. Mijn hart bonkt in mijn keel en snel kom ik op de andere beroeps af. Ze staan allemaal in een kring. Pas later realiseer ik me dat het midden van de kring bestaat uit hun slachtoffer. Een tribuut.
'Wat gebeurt er?' roep ik verward, ook al weet ik best wat er gebeurt. Maar ik kan er niet tegen. Ik moet er iets aan doen.
Ik duw Pearl wat aan de kant en dan sta ik oog in oog met het slachtoffer.
'Sarah!' roep ik verbluft uit.
Ze is bijna onherkenbaar, bijna geen mens meer te noemen. Haar rode haar ligt verspreid over haar heen en een grote plas bloed domineert haar kleine lichaam. Als ze nu niet wordt vermoord door de anderen, sterft ze wel door haar verwondingen. Haar ogen kijken me angstig, maar vol herkenning aan.
'Sarah.' mompel ik nog een keer zachtjes.
Zonder na te denken buk ik en streel ik even over haar wang. Ik probeer vooral niet naar de wond in haar buik, die waarschijnlijk geproduceerd is door een zwaard, te kijken. Sarah's lippen bewegen, maar er komt bijna geen geluid uit haar mond.
Op zoek naar een manier om Sarah te redden, kijk ik even om mij heen naar de anderen. Ze kijken me allemaal zwijgend en niet-begrijpend aan,
'Wat staan jullie hier nog?' gil ik naar de anderen. 'Help me om haar te redden!'
'Annie.' klinkt Matthew's stem, op de toon alsof hij het tegen een klein kind heeft die alles nog niet begrijpt. 'Het is niet de bedoeling dat...' Zijn adem stokt even. 'Dat wat?' Mijn stem klinkt hysterisch en volgens mij begin ik dat ook te worden. 'Dat wat, Matthew?' Iets in mij zegt dat ik het antwoord niet wil weten.
'Ze moet dood, snap je dat dan niet?' antwoord Pearl in zijn plaats. 'Hallo, het zijn de Honger Spelen!'
Ze wappert even met haar handen voor mijn gezicht en nu dringt het pas tot mij door hoe dom ik ben geweest. Alle energie glijdt weg uit me en ik zak op de grond. Ik wil het niet geloven, ik kan het niet geloven. Natuurlijk gaat niemand Sarah redden. De persoon die haar heeft verwond, gaat haar nu echt niet verzorgen, zodat ze het overleefd. Ze moet dood, dat was het doel van de actie.
Sarah kreunt even en een scheut van pijn schiet door mijn hart. Ik kan niets doen om haar te helpen, niemand zou het mij toestaan. Waarschijnlijk gaat Sky of Jenna haar nu de genadeslag geven en dan...
Ik draai weg van de beroeps en Sarah, ik wil niet zien hoe het gebeurt. Maar Sky roept me terug.
'Annie, waarom doe jij het niet?'
'Wat... Doe ik wat?' weet ik nog uit te brengen. Ik voel me misselijk en zwak en angst schiet door me heen.
'Dat kind heeft pijn, misschien kun jij haar uit haar lijden verlossen.'
Verstijfd blijf ik op de grond zitten, wanneer het eindelijk tot me doordringt. Hij wil dat ik Sarah vermoord.
Sky trekt me hardhandig overeind en wijst op de drietand die ik nog steeds in mijn handen heb. Dan wijst hij naar Sarah.
'Kom op, zo moeilijk is het niet. En je helpt haar waarschijnlijk alleen maar.'
'Nee... Nee.' is alles wat ik kan zeggen. Nee, dit wil ik niet. Dit kan ik niet. Ik staar in de bruine ogen van Sarah en de tranen prikken in mijn ooghoeken. Ze mag niet doodgaan, niet door mijn toedoen. Langzaam strompel ik weg bij Sarah, bij de anderen. Maar Sky is niet van plan me zomaar te laten gaan.
In één beweging heeft hij me in de houdgreep en ligt zijn mes op mijn keel.
'Jij gaat haar nu vermoorden.' klinkt zijn stem beheerst in mijn oor. Zijn donkere ogen spuwen vuur.
Verwoed probeer ik me los te trekken, maar hij duwt het mes nog iets harder in mijn vel. Ik hap naar adem en mijn lichaam wordt slap. Sky heeft een mes, hij heeft de macht over mij. Ik kan niets doen.
'Jouw leven kan mij niets schelen. En zij gaat toch wel dood. Dus wat wordt het?'