Please don't judge me - Justin Bieber .3

Met een grote plof laat ik me neervallen op mijn nieuw bed. Ik was doodmoe van alles uit te pakken, ik wist niet dat ik zoveel spullen had. Het nieuwe huis was, ja hoe zeg je dat.. groot en dat is nog zacht uitgedrukt. Mijn ouders wisten wel wat ze moesten kopen, het grootste huis van Canada.. nou ja, zo leek het toch. ' MOOON ' hoor ik mijn moeder roepen, waardoor ik meteen uit mijn gedachtes word gesleurd. ' Ik en je vader gaan even naar de buren, kennismaken wil je mee komen?' Argh wat haat ik dat. ' Nee mam, ik ga even de buurt verkennen ' Roep ik haar terug. Een luide slag geeft me de goedkeuring, hun zijn de deur dus al uit. Ik besluit om me snel te gaan wassen en dan maar eens opzoek gaan naar een Starbucks hier in de buurt. Zonder starbucks, ben ik geen mens. Nadat ik me heb opgefrist en een setje met kleren heb uitgekozen, pleur ik mijn zonnebril op men hoofd en verlaat ik het huis. Als ik na 20 minuten eindelijk een starbucks heb gevonden zucht ik opgelucht. Ik riek de vertrouwde geur van koffie en voel me al meteen stukken beter. ' Voor mij een frappuchino met extra caramel alstublieft ' Vraag ik vriendelijk aan de best wel knappe werknemer. Zijn blauwe ogen staren me iets te lang aan dan normaal is maar dan herpakt hij zich en geeft me mijn frappuchino. Als ik betaald heb en me wil omdraaien hoor ik zijn zachte stem nog snel roepen ' Kom snel weer! ' Ik glimlach en vertrek met mijn overheerlijke frappuchino richting het parkje schuin tegenover. Na een tijd merk ik dat het al begint te schemeren. ' Hoelang zit ik hier al ' mompel ik in mezelf. Verward pak ik mijn Iphone en zie dat ik al 4 gemiste oproepen heb van mijn moeder. ' Shitt '. Eenmaal ik met een snel tempo terug thuis ben aangekomen hoor ik allerlei stemmen in de lounge. Met een klein hartje stap ik naar binnen. Wat haat ik nieuwe mensen leren kennen... Urghhh. ' Ooh daar is ze al' Hoor ik mijn moeder lachend zeggen tegen een onbekende vrouw. Een bedrukte glimlach schenk ik aan de onbekende vrouw. ' Aangenaam ik ben Pattie ' zegt een heel aangename stem. Ik kan een glimlach niet verbergen en schud vriendelijk de hand van de onbekende vrouw, pattie dus.' Ik ben moon, aangenaam'.