|| 01
Eva Pov
Ik loop de woonkamer in, waar mijn moeder zit met mijn kleine zusje. Ik loop naar de computer toe die in de hoek staat en doe hem aan. Tijdens het opstarten, loop naar de keuken om een wat drinken te halen en als weer terug kom bij de computer, is hij klaar. Ik open het Skype gesprek van mij en mijn 3 vriendinnen Melanie, Rosa en Jade.
Ik kijk opzij naar mijn moeder en ze kijkt afwezig naar de tv.
We hebben het de laatste tijd best wel moeilijk. Mijn vader is een paar maanden geleden weg gegaan en mijn moeder is er nog steeds kapot van. We hebben het niet zo ruim, omdat ze nu alles zelf moet doen, ook al heb ik ook een bijbaantje en help ik dus ook wel met het inkomen.
Ik kijk weer terug naar de computer en zie dat Melanie en Jade online zijn.
Melanie: EVAAAA EINDELIJK, WAAR WAS JE?!
Eva: Ik mocht niet op de computer totdat mijn huiswerk klaar was *sigh* MAAR IK BEN ER, NU IS JULLIE LEVEN EEN STUK BETER, OF NIET?!
Jade: Neh, ga maar weer weg, et was wel gezellig met Melanie
Eva: Wauw, wat een liefde xd
Ik zie dat het tekentje van Rosa ook groen wordt en ze mengt zich ook in het gesprek.
Rosa: OMG RAAD EENS WAT ER NET GEBEURDE?!
Jade: Wat dan?
Rosa: ER WAS EEN VET KNAPPE JONGEN DIE TEGEN ME BEGON TE PRATEN OP FACEBOOK, OMG
Melanie: Nice! Hoe zit ie eruit?
Rosa: *afbeelding*
Melanie: WOW, DIE IS ECHT HOT
Rosa: IKR?!
Ik zucht. Ze hebben het altijd over dingen die gebeuren op facebook en allemaal zulke sites, maar omdat mijn moeder veel te beschermend is over mij, mag ik dat niet aanmaken. Ze denkt dat ik dan verkeerde mensen aantrek enzo. Wat een onzin! Maar doordat ik dat dus allemaal niet heb, loop ik vaak verschrikkelijk achter met dingen en daardoor hoor ik er niet echt bij op school. Melanie, Jade en Rosa zijn mijn enige vriendinnen die ik hier heb, ik ben best wel eenzaam eigenlijk.
Jade: OMG GUYZZ, KOM HIER IK VERVEEL MEEE, PLEASEEEEE!!
Eva: Haha, okeee, kom eraan x
Ik sta op en zet de computer op de slaapstand. Ik loop de gang in en doe mijn jas en schoenen aan.
"Eva, waar ga je heen?" Ik draai me om en zie mijn moeder in de deur opening staan.
"Ik ga even naar Jade." Zeg ik zacht. Mijn moeder kijkt me moeilijk aan.
"Zorg dat je voor het avond eten thuis bent" zucht ze en ze loopt terug naar de woonkamer. Ik rol met mijn ogen en loop naar buiten, richting mijn fiets. Ik stap op en fiets in de richting van Jade haar huis.
Als ik aankom bij haar huis, zie ik Rosa en Melanie ook aankomen. Ik geef ze allebei een knuffel en we lopen naar binnen toe. Zoals gewoonlijk zit Jade op haar kamer en we lopen gillend naar binnen. Dat is een dingetje dat we altijd doen als we bij elkaar komen, ook al vinden de ouders het vaak iets minder leuk....
We ploffen allemaal neer op haar bed en beginnen wat te praten.
"Hebben jullie al gehoord dat er een nieuwe gast bij ons in de klas komt?" zegt Rosa. Melanie en Jade knikken, maar ik kijk haar vragend aan.
"Wie dan?" Vraag ik.
"Volgensmij heet hij Nils, dat hoorde ik Rachel zeggen. Ze kent hem en zit de hele tijd te zwijmelen over hem met haar 'clique'." zegt Jade.
"Oh, fijn. Dan wordt hij natuurlijk meteen opgenomen in dat 'populaire' groepje." zucht ik. Even voor de duidelijkheid, we zijn niet bepaald populair. We hebben eigenlijk alleen elkaar op school. Maar we worden niet echt gepest ofzo, dus ik vind het zo eigenlijk wel best.
Ze knikken en Jade staat op. Ze pakt een film en houd hem omhoog. Ze kijkt ons vragend aan en we knikken. Ze stopt hem in de DVD-speler en we gaan allemaal wat rechterop zitten, zodat we het beter kunnen zien.
Tijdens de film, begint mijn mobiel te trillen. Ik haal hem uit mijn zak en zie dat het mijn moeder is die belt. Ik kijk naar de tijd en zie dat het al 6 uur is. Ik sta op en rek me uit. Jade zet de film op pauze en ze kijken me aan.
"Ik moet naar huis" zeg ik. Ze knikken.
"Ja, ik moet denk ik ook maar eens gaan" zegt Rosa en ze staat ook op. Melanie bljft zitten. We geven elkaar allemaal een knuffel en Rosa en ik lopen samen naar onze fietsen. Het eerste stuk fietsen we samen, maar op een gegeven moment moeten we allebei een andere kant op.
Als ik thuis aankom ren ik naar binnen, gooi mijn jas neer in de gang en ik loop naar de keuken, waar mijn moeder en mijn zusje zitten te eten. Ik plof meer op mijn stoel en begin te eten, zonder dat ik naar haar opkijk. Ik weet dat ze boos is en dat ik waarschijnlijk een preek krijg omdat ik te laat was.
"Waarom ben je zo laat?" Vraagt ze. Zie je? Ik zei het toch.
"We waren de tijd vergeten." zeg ik, terwijl ik naar haar opkijk. Ze kijkt me streng aan.
"Oke, je gaat de rest van de week niet meer afspreken met ze, als straf" zegt ze en ze eet verder.
"Waar slaat dat nou weer op? Ik vergeet één keer de tijd en meteen een week straf?!" roep ik. "Ik ben geen klein kind meer, mam! Ik ben 15!"
"Nou, je gedraagt je anders wel als een klein kind! Ga naar je kamer" roept ze terug. Ik sta op, waardoor mijn stoel naar achteren klapt en ik ren de trap op naar mijn kamer.
"Pap, waarom ben je niet hier? Alles was veel beter toen je nog hier bij ons was" fluister ik, als ik op mijn kamer zit.
Ik sta op en kleed me om. Ik ga liggen in mijn bed. Dan maar gewoon vroeg gaan slapen.
----Volgende morgen----
Ik wordt wakker door mijn wekker en ik sla op mijn nachtkastje, proberend de wekker te vinden. Als hij dan eindelijk na zo'n 20 seconden stopt, sla ik de dekens van me af en ik wrijf in mijn ogen.
Ik loop naar de badkamer en stap onder de douche. Ik was me snel en ga er weer onder weg. Ik pak de kleren die ik heb gepakt en doe ze aan, waarna ik mijn haar droog en ik een beetje make-up op doe.
Ik loop weer naar mijn kamer en ik pak mijn schooltas in. Daarna loop ik naar beneden, naar de keuken. Ik pak een bord en smeer brood voor school en ook eentje voor nu. Als ik het klaar is, loop ik naar de computer en zet hem weer aan.
Ik eet het broodje op en als de computer opgestart is, ga ik weer naar Skype. Elke morgen chatten we daar voordat we naar school toe gaan. Ik pak mijn zwarte all stars en doe ze aan. Mijn moeder loopt naar beneden en gaapt als ze naar me toe loopt.
"Je moet echt minder achter die computer, je zit er altijd achter. Maaike en ik kunnen er nooit achter" Zegt ze. Maaike is mijn zusje, die trouwens niet eens achter de computer mag, want ze is pas 4 en mijn moeder vindt dat te jong. Alweer zoiets vreemds.
"Tja, als je me gewoon een eigen computer of laptop geeft, heb je dat probleem niet meer" zeg ik, glimlachend. Ze lacht zachtjes.
"Goed geprobeerd, maar die krijg je niet." zegt ze. Ik zucht.
"Tuurlijk niet, ik krijg nooit iets van je" mompel ik, als ik naar het beeldscherm van de computer kijk.
"Zei je iets?" vraagt ze. Ik schud mijn hoofd en sta op om mijn jas aan te doen. Ik pak mijn tas en sluit Skype af. Ik zeg tegen mijn moeder dat ik naar school ga en ik loop naar buiten om mijn fiets te pakken. Ik stap op en fiets richting school.
Als ik er aankom, merk ik dat school al is begonnen. Ik hang snel mijn jas op in de gardarobe en ren richting mijn lokaal. Ik open de deur en alle blikken zijn op mij gericht. Ik kijk naar mijn voeten en loop naar mijn plek naast Melanie. Ik ga zitten en pak snel mijn boeken. Ik kijk naar het bord en ineens gaat de deur weer open. Een onbekende jongen loopt verlegen naar binnen en kijkt naar iedereen.
"Nils!" roept Rachel. Ze staat op en rent naar hem toe, terwijl Meneer de Groot, de leraar, er probeert voor te zorgen dat ze gewoon weer gaat zitten. Ze slaat haar armen om zijn nek en ze geeft hem een knuffel. Hij lijkt een beetje ongemakkelijk, maar slaat zijn armen wel om haar heen.
Wanneer Rachel hem weer loslaat, neemt Meneer de Groot het over.
"Jij bent vast Nils?" zegt hij en de jongen knikt. "Nou, zoek maar ergens een plek, dan kun je misschien nog even mee doen met de les. Nils knikt weer en hij kijkt de klas rond voor een plek. Er is alleen nog een lege plek, vlak voor mij. Hij loopt er naartoe en kijkt me aan. Hij glimlacht naar me en gaat zitten.
Ik ga gauw verder met mijn werk. Ik weet dat ik bloos. Ik kijk opzij naar Melanie en zie dat ze me lachend aankijkt. Haar ogen flikkeren naar Nils en weer terug naar mij. Ik weet dat ze daarmee vraagt of ik hem leuk vind. Ik haal mijn schouders op, ook al weet ik antwoord heus wel.
Er zijn nog geen reacties.