11

Ik zag hem zitten op de bank. Maar niet alleen. Hij was aan het zoenen, aan het zoenen met een meisje.

~

''HOE DE FUCK KAN HIJ ME DIT AANDOEN?'' Mijn vriendje.. mijn perfecte vriendje zoent met een ander. Ik ren huilend naar huis en vergeet m'n fiets. Ik was te boos om na te denken. Ik rende helemaal naar huis en liet me vallen op m'n bed. Alweer lag ik te huilen op hetzelfde plekje in m"n bed. Eerst Nick die gewelddadig en een achollist is geworden, dan m'n moeder die in het kliniek zit, mijn oma met een hartaanval in het ziekenhuis en nu dit. Het kan gewoon niet erger. Hoe kon hij me dit in hemelsnaam aandoen? En wie was dat meisje? Op dit soort moment zou ik troost gaan zoeken bij Daan. Maar omdat Daan juist de hele rede hiervan is kan het niet. Sophie is ook niet in de buurt. Ik besloot maar Rein te appen. Rein was best een goeie vriend van me geworden. Ik pak mijn mobiel en app Rein.

Isa: Hey, kan ik even langskomen?x
Rein: Ja natuurlijk! Maar ik ben wel met Yasmine.. is dat erg?x

Eigenlijk vond ik het wel erg, maar ik had Rein echt nodig..

Isa: Nee hoor, ik heb je echt eventjes nodig voor troost. Tot zo!
Rein: Awh vertel me zo alles! Tot zo !

De deurbel ging. Wie kon dat nou weer zijn? Ik keek in de spiegel. Shit, ik moet de deur opendoen met uitgelopen mascara. Ik zucht nog een keer en ren naar beneden en doe de deur open. Het is Daan. '' Hey schatje'' hij wou me een zoen geven maar ik draaide m'n hoofd om. '' Wat is er? En waarom huil je?'' vroeg hij bezorgd. '' Er is helemaal niets, wat doe je hier?'' Ik keek nu heel boos naar hem. '' Uh.. je fiets stond bij mij, ik weet niet waarom, maar de sleutel zat er ook nog in. Dus ik bracht hem even.'' Hij glimlacht een beetje ongemakkelijk. '' Oh bedankt.' Hoe kon ik nou mijn fiets vergeten zijn? Dat heeft me natuurlijk helemaal verraden. '' Waarom was je eigenlijk bij mijn huis? En waarom ben je zo boos?'' Hij keek me aan met zijn perfecte blauwe ogen. Ik kon eigenlijk niet boos op hem blijven. Maar toch ben ik het. '' Ik had je vanmiddag nodig, als troost. Maar toen ik naar je huis ging, zat je op de bank met een meid te zoenen!'' Ik voelde allemaal tranen over mijn wangen stromen. Ik sloeg de deur dicht en pakte mijn fiets uit Daans handen. Ik fietste zo hard als ik kon naar Rein. Ik liet de liefde van mijn leven huilend achter. Ik kon hem horen schreeuwen. Ik hoorde vaag;''het is niet wat je denkt!''. Maar ik zag hem toch zoenen met een meid? Hoe kan je dat nou verkeerd zien? Ik begon een beetje te twijfelen. Maar toch reed ik heel hard door naar Rein. Ik gooide huilend mijn fiets neer in zijn voortuin. Ik belde aan. Hij deed de deur open, en wou iets zeggen, maar ik sloeg mijn armen al om hem heen en knuffelde hem. Ik liet al mijn tranen stromen over Reins schouder. Rein knuffelde me terug. Zo stonden we 2 minuten. Ik huilend terwijl Rein over mijn rug wrijft en me probeert te troosten. Ik deed mijn ogen open en zag Yasmine zitten op de bank. Ze keek heel boos naar me, want ja, ik knuffelde haar vriendje. Ik stopte met huilen en keek Rein aan. '' Sorry dat je schouder onder make-up zit'' snikte ik. ''Het maakt niet uit, kom maar binnen'' Ik liep naar binnen en ging op de bank zitten. Aan de andere kant van Yasmine.