4.3 I trust you

De dag sleepte voort. Eline liet ons gerust, waar ik verschrikkelijk blij mee was. Tijdens de pauze hielden we lange discussies over welke we film we die avond zouden gaan zien. Tijdens de laatste pauze grijnsde Jared nogal creepy naar me. ‘We moeten haar nog inwijden’, zei hij met een knikje in mijn richting. ‘Je hebt gelijk’, grijnsde Derek. Ik keek een beetje ongerust naar Emma en Ava. Ze keken me heel medelevend aan, dat hielp niet echt. ‘Ehm, inwijden?’ vroeg ik angstig. Justin begon te lachen. ‘Dat zul je straks wel zien’, fluisterde Derek dreigend. Ik wou er tegenin gaan, maar de bel voor het laatste lesuur ging. Ik zag Derek en Jared in hun rij wat tegen elkaar fluisteren. Ik werd er nu wel een beetje zenuwachtig van. ‘Moet ik bang zijn?’ vroeg ik twijfelend aan Justin. Hij grijnsde. ‘Doodsbang.’ ‘Ik denk dat ik straks maar naar huis ga’, mompelde ik. ‘Hé, nee hoor! Ik zal je wel beschermen!’ lachte Justin en hij legde zijn arm om mijn schouders. Ook dat voelde heel goed. ‘Ik weet niet of dat zo veel beter is’, grinnikte ik. Hij porde – zachtjes – in mijn buik en ik maakte net zo’n sprongetje als hij die morgen. Ik wou hem terug porren, maar de leerkracht kwam aan. Hij zag er nogal gefrustreerd uit en ik besluit wijselijk om me een beetje te gedragen.
Het was nog vijf minuten voor het einde van de les en ik was het beu. Ik begon ongeduldig mijn been op en neer te bewegen. Na een tijdje legde Justin zijn hand op mijn knie. ‘Relax, je gaat het overleven hoor’, grijnsde hij. Ik glimlachte en begon met mijn ander been te stuiteren. Uit-ein-de-lijk ging de bel. Ik sprong recht en wachtte ongeduldig tot Justin zijn tas gepakt had. ‘Wat heb jij vanmorgen gegeten?’ mompelde hij lachend. Ik stak mijn tong uit en sleepte hem mee naar de fietsenrekken. We sprongen op onze fiets en fietsten naast elkaar naar zijn huis toe.