Part 2

-voordat je het verhaal leest LEES DIT: Ik begin nu zeg maar te vertellen uit het "verleden" waar het allemaal begon zeg maar.-

Ik ren de trein uit en omhels mijn beste vriend, Owen. 'IK HEB JE ZO GEMIST GEK' Roep ik tegen hem. Hij lacht en plet me nog een keer. Owen en ik kennen elkaar van school. Ik zat jaren bij hem in de klas totdat ik ging verhuizen naar het saaiste plaatsje ever, Waalre. 'IK HEB JOU OOK GEMIST OH MY' Roept Owen hard. Mensen op het station kijken ons raar aan, maar we are like 'we don't care.' Het is kerstvakantie. Ik blijf een weekje bij Owen logeren, en blijf dus ook met kerst. En het beste ervan was, mijn ouders vonden het helemaal niet erg! Ik schuif mijn rugzak beter op mijn rug. 'Jij fietst.' Lacht Owen als we voor zijn kapotte fiets staan. Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik ben de gast. Fietsen jij. Hup.' Lachend en zuchtend gaat Owen op de fiets zitten. Ik spring achterop en we praten voluit. Een kwartiertje later zijn we bij Owen zijn huis aangekomen. Owen doet de deur open en we trekken onze schoenen uit en hangen onze jassen op. Ik leg mijn tas tegen de trap aan en loop de woonkamer in. Ik zie dat Fay op de bank aan het springen is. 'FLEUR!' Roept ze als ze me ziet. Ik glimlach en spreid mijn armen. Ik ga op mijn knieën zitten en Fay springt in mijn armen. 'Ik heb je gemist meid.' Zeg ik en geef haar nog een dikke knuffel voordat ik haar loslaat. Ik groet Owen's ouders en we kletsen nog wat bij. Na een uurtje praten is Owen het wel zat. 'Ja kom nu gaan we wel naar boven hoor.' Ik lach en loop achter Owen aan. Ik plof op zijn bed neer en Owen zet meteen muziek op. Ik pak mijn mobiel en tweet. 'Bij owieeeee<3' Ik ga naar Owen zijn profiel. 'Ha loser, je hebt nog niet eens 100 volgers.' Hij kijkt om. 'Nou en, later, dan word ik bekend.' Hij staat op en doet alsof hij Justin Bieber de 2e is. Hij houd zijn hand voor zijn mond, alsof het een microfoon is. Ik gier het uit. 'Ik ga Justin Bieber ontmoeten, ik ga op tour. En iedereen wil me dan.' Zegt hij serieus. Bij het laatste ga ik helemaal stuk. 'Ja Fleur, zelfs jij wilt me dan.' Het is even stil, we kijken elkaar aan en liggen weer in een deuk. Eenmaal uitgelachen zet Owen weer een nieuw liedje op. Een van Chris Brown. Hij begint mee te zingen en ik luister aandachtig. Zijn stem is zo mooi, zo zacht en warm. Het hele liedje ben ik stil en luister ik naar Owen. 'OWEN DOE MEE AAN DE VOICE KIDS!' Roep ik als het liedje is afgelopen. Owen kijkt me raar aan. 'Nee man, ga fietsen.' Lacht hij. Hij vond het blijkbaar een heel leuk grapje dus ik lach mee. -vooral omdat het dom klonk- 'Ja doe wel mee, je kan super goed zingen!' Owen schud zijn hoofd en kijkt naar de laptop. 'Denk je?'....