De halfwolvenbevolking op het eiland Montserrat.

Halfwolven
Halfwolven worden zo genoemd, omdat ze deels wolf en deels menselijk zijn. Bij het ervaren van een sterke emotie, voelt een halfwolf hevige pijnen. Na deze pijn vindt er een transformatie plaats, die het mensachtige lichaam van de halfwolf veranderd in dat van een wolf. De halfwolf moet zich vervolgens weer kalmeren en concentreren op zijn of haar menselijke vorm om deze weer terug te kunnen krijgen. De meesten zijn niet in staat dit binnen enkele minuten in gang te zetten.

De mensachtige vorm van halfwolven is op het eerste gezicht niet te onderscheiden van dat van een echt mens (Mens). Bij nadere observatie blijkt echter dat ze veel bredere botten hebben en dat verhoudingen doorgaans afwijken van die van Mensen. Halfwolven zijn breder gebouwd en hebben een veel groter spierpercentage.
Halfwolven kunnen ook langer worden. De gemiddelde lengte ligt rond de 1,95 meter voor halfwolven en 1,85 meter voor halfwolvinnen.

Ook na transformatie zijn er enkele verschillen met wolven (Wolven). Halfwolven zijn veel zwaarder en kunnen om deze reden ook niet in die vorm zwemmen. In menselijke gedaante is het al gevaarlijk, maar omdat bij zwemmen vaak een hoop pret of juist angst komt kijken, is te diep gaan voor hen erg gevaarlijk. Hun lichamen zijn zo zwaar dat ze direct naar de bodem zakken, vandaar ook hun grotere spieren.

Geschiedenis
De halfwolven leven al generaties lang op het eiland. Toen de vulkaan Soufriere nog actief was, werd hun leefomgeving minder gemakkelijk ontdekt door Mensen of andere intelligente wezens. Een tijd lang heeft deze vulkaan zich echter stil gehouden en in die tussentijd is de groep een aantal keren bezocht door onderzoekers. Velen van deze Mensen zijn echter door de wolven gedood, waardoor het volgens de mensen te gevaarlijk was om het gebied te betreden.
Na de vulkaanuitbarsting van 1995 is het gebied voor Mensen onbewoonbaar en zelfs verboden verklaard. Voor de wolven is het echter een vruchtbaar landschap gebleven en zij zijn na de uitbarsting weer teruggekeerd. Leden van het Montserrat Vulcano Obseratory hebben in 1997 het gebied bezocht en werden uiteraard weer aangevallen door de wolven.
Toen ze erachter kwamen dat deze wezens ook konden praten, hebben ze een overeenkomst gesteld. De wolven mochten leven op het gebied dat volgens het MVO onbewoonbaar was verklaard. Het bestaan van deze gemeenschap is sindsdien altijd door de onderzoekers ontkend.

Regeren
Er zijn drie soorten groepen stamleden.
De Stamhoofden - dit zijn vaak ouderen of halfwolven met veel ervaring of met veel kinderen - leiden de groep. Er zijn altijd twee Stamoudsten. Dit zijn een man en een vrouw.
De Stamoudsten hebben het zeggenschap over de Stamhoofden. Zij ontslaan en benoemen nieuwe leden en dat geldt ook voor de Jagers. Zij zegenen pasgeboren kinderen en de lichamen van de doden.
De Raad van Stamhoofden bestaat uit zeventien leden, waaronder de twee Stamoudsten.

Onder de Stamhoofden staan de Jagers.
De Jagers hebben twee functies. Er is een Alfa en een Bètagroep.
De Alfagroep houdt zich bezig met de jacht. Ze zijn ook de grootste groep van de twee. Ze jagen ’s nachts in de bossen in de buurt van hun stad en op vrijwel alle dieren. Met verschillende geluiden (codes) maken ze elkaar hun strategieën duidelijk. Jagers jagen namelijk alleen maar als ze wolf zijn. Ze veranderen zichzelf dan expres, door elkaar op te fokken. Sommigen hebben dat minder nodig dan anderen.

Onder de jagers staan de gewone burgers. De halfwolven gaan er van uit dat iedereen in hun gemeenschap even veel waarde heeft, ook al heeft niet iedereen eenzelfde taak of zijn ze even sterk.
De Bètagroep is er om ervoor te zorgen dat alles eerlijk verloopt en zijn de back-up van de Alfa's.