A love story, part 6.

''Uhm Daan, waarom kijk jij zo blij?" Vraagt Anna. "Lisa is wakker!" zegt hij dan blij terug. Nils gaat de kamer van Lisa in..

Vanuit Sanne :
Nils is eventjes weg, zal ik het ook aan Nerice en Anna vertellen? Nee dat doe ik maar niet, misschien wilt Nils het wel zelf vertellen. Ik heb ook het gevoel dat het mijn schuld is dat Lisa is aangereden.. Ik stond daar te janken langs de weg, misschien trok het haar aandacht?
Zoveel gedachten dwalen door me heen.. Ik weet niet meer wat ik moet doen, zal ik blijven? Of gewoon voor altijd weggaan? Ik begin opeens weer te huilen.. Dan zegt Anna: ''Awh Sanne, Wat is er?'' ''Niks, ik ben gewoon bezorgd over Lisa'' zeg ik snel. Ik veeg snel weer mijn tranen weg want ik zie dat de jongens aan komen lopen.

''We moesten weg.." zegt Daan.
''De dokters gaan Lisa onderzoeken en dat kan nog wel even duren" zegt hij dan.
We willen allemaal nog niet naar huis en we besluiten dat we met zijn allen blijven wachten. Dan eindelijk komt de dokter aangelopen, hij weet de uitslag en begint te praten: ''Lisa heeft door de harde klap een hersenschudding en voelt zich daarom niet goed. Jullie kunnen maar beter naar huis gaan, ze heeft slaap nodig. Morgen is er een bezoekuur, tot dan.". En de dokter loopt weg. We zijn allemaal nog steeds heel bezorgt maar we weten nu dat het goed komt.
Uiteindelijk, na er nog even over gepraat te hebben, gaan we naar huis.

Vanuit Nerice :
Iedereen is even meegegaan naar mijn huis, we zijn allemaal verdrietig en kunnen het nog steeds niet geloven. Als afleiding kijken we samen tv. Daan zit naast me, ik ga tegen hem aan liggen en val in slaap.

Vanuit Daan :
Nerice slaapt, tegen mij aan. Hoe lief!! Ik geef een kleine glimlach en ga met mijn hoofd tegen haar aanliggen. Het word al snel laat en iedereen is al naar huis. Ik maak Nerice wakker en zeg tegen haar dat ik moet gaan. Ze loopt mee naar de deur en in de deuropening geef ik haar een knuffel. We kijken elkaar lang aan en komen steeds dichterbij elkaar. Ik zoen haar en ga naar huis, "tot morgen babe!" zeg ik nog en ik fiets weg.