Lesson 003

'En wat vind je ervan?' zegt mijn moeder hoopvol. Nog steeds kijk ik met open mond naar de brief. 'Alice?' roept mijn moeder vanuit de keuken. 'Ja- ja.' zeg ik met veel stoten. Ik slof langzaam naar de keuken. Eenmaal in de deuropening kuch ik eventjes en draait mijn moeder zich om. Ze loopt naar me toe en trekt me in een knuffel. 'Maar hoe?' vraag ik zachtjes. Mijn moeder's teleurstelling is overal op haar gezicht te zien. 'En alweer is mijn dochter niet blij, ik heb dit voor je gedaan. Ik wil een goede toekomst voor je, in plaats van elke dag op de bank hangen en je vol zuipen.' Ik rol extra overdreven met mijn ogen zodat mijn moeder het goed kan zien. 'Ik denk ook dat een Universiteit in Rome goed voor je zou zijn.' zegt mijn moeder er vlug achterna. 'Ik denk van niet, weetje nog mama toen ik op mijn 6 e verjaardag graag oorbellen wou en jij zei 'nee dat gaat mooi niet gebeuren Alice is nog druk in de groei' nou luister goed, ik wil niet want ik ben nog in de groei' Mijn moeder geeft me een klopje op mijn schouder. 'leuk geprobeerd, volgende week zaterdag moet je in Rome zijn want dan begint je eerste dag.' Boos smijt ik de brief op de grond en trek ik zo snel als ik kan mijn schoenen en jas aan en spring op de fiets. Kevin moet dit weten, het zal niet makkelijk zijn. Maar om niet naar die Universiteit te gaan is geen optie. Ze verwachten mij daar, jammer genoeg. Wat denkt mijn moeder wel, ik kan niet eens Italiaans, en mijn Engels is ook niet uiterste best. Eenmaal bij Kevin's huis druk ik op de deurbel en binnen no-time word de deur open gedaan. Ik zucht als ik zie dat Kevin's kleine zusje Melissa open doet. 'Oh hoi Alice' zegt ze met een glimlach waardoor ze haar nieuwe beugel ontbloot. 'Wow mooi ding..' zeg ik een beetje afwezig. Haar glimlach word nog breder en ze zegt 'wacht even hier.' ik knik ja en zie dat Melissa naar de trap loopt 'KEVIN JE VRIENDINNETJE STAAT VOOR DE DEUR'. Ergens ben ik heel blij dat ik enig kind ben, geen irritant zeur-kindjes (zoals Kevin ze noemt) in huis. Ik hoor Kevin de trap af stormen en hij gaat vlak voor me staan. Voor ik het weet stromen de tranen over mijn gezicht en voel ik Kevin's sterke armen om me heen. Kevin zegt niks om me te troosten, het enige wat die doet is me kusjes geven op mijn kruin. Als ik eenmaal uit gehuild ben neemt Kevin me mee naar zijn kamer en doet de deur op dicht. Zwijgend ga ik op zijn bed zitten en niet veel later komt Kevin naast me zitten. 'wat is er aan de hand?' vraagt Kevin. Zijn vingers strelen mijn hand en ik neem een diepe zucht. Oké daar gaan we dan.. 'Mijn moeder heeft me opgegeven voor een universiteit in Rome' Kevin stopt direct met mijn hand strelen en kijkt me geschrokken aan. 'Ben je aangenomen?' vraagt Kevin na een tijdje. Ik knik langzaam ja en kijk hem onderzoekend aan. Verdriet, teleurstelling spelen af op zijn gezicht. 'Je zei dat je nergens naartoe ging..' zegt Kevin met gebalde vuisten. Ik leg mijn hand op zijn vuisten 'ik weet het ook net pas' mompel ik. Plotseling gaat de deur open en zie ik het broertje van Kevin, Max staan. 'Kevin...' zegt die verlegen. Kevin kijkt hem geïrriteerd aan 'Ga Weg Max!' Max rent als een gek de kamer uit en rent naar beneden. Ik wil net opstaan als Kevin mijn hand vast pakt 'wanneer ga je?' vraagt Kevin. 'Volgende week zaterdag begint de eerste les, dus een paar dagen daarvoor.. mag ik nu gaan?' Kevin knikt droevig ja. Ik buig me voorover, geef Kevin een kus voorhoofd en loop zwijgzaam de kamer uit. Akward


Lesson 003: Do what you want, not what others expect you to do.