Blaine 32

Kurt staat in de keuken met zijn rug naar mij toe. Ik weet dat hij huilt. Zachtjes loop ik naar hem toe. 'Babe?' Ik leg een hand op zijn schouder. Hij draait zich naar me om, en legt zijn hoofd in het kuiltje in mijn nek. 'What's going on, Kurt? You know that you can trust me.'fluister ik, en streel hem zachtjes over zijn rug. 'I don't know what's going on. Toen ik laatst bij Pa en Carole was....'Hij loopt bij me weg.. Ik zie hoe moeilijk hij het heeft. 'Toen stond Elliott opeens weer voor de deur. Ik heb hem verteld dat ik bij jou was en dat ik jou niet kwijt wou.' 'Dat vind ik echt geweldig dat je dat hebt gedaan, maar als je niet gelukkig bent met mij en wel met hem waarom ben je hier dan nog?' fluister ik terwijl ik hem dwing me aan te kijken. 'Omdat ik niet zonder jou kan, ik hou zo veel van je.' hij legt zijn armen om m'n middel. 'Kurt, Don't lie too me. I know that you don't love me any more.' zeg ik en haal zijn handen van m'n middel. 'Blaine, ik heb tegen hem gezegd dat ik hem wil vergeten. Zodat ik met jou verder kan. Mensen zeggen altijd als je twee mensen leuk vind dat je voor tweede moet gaan. En dat is de waarheid.' Ik zucht, 'Ik weet het niet Kurt...' Kurt komt op me af en begint me te zoenen. Na een lange tijd geef ik me over. 'Kom, Ik wil je.' zeg ik en pak zijn hand, trek hem mee naar de slaapkamer.
'Blaine. Ik hou van jou.' fluistert hij voor dat ik hem weer zoen, maar ik sta al niet meer tegenover hem maar in Alenkye. Midden in mijn vaders balzaal. 'Pap!? Waarom? Je weet dat ik Kurt nu overal van moet in lichten he?' zeg ik. 'Ja misschien word dat tijd. tijd dat hij zijn echte ik ontdekt.' zegt mijn vader als hij me een welkom-thuis knuffel geeft. 'Wat is er Pa?' zeg ik. 'Ik wil mijn schoonzoon graag ontmoeten voordat je hem ten huwelijk vraagt.' zegt hij. 'Pap, hij is met een ander bezig dan ga ik nog niet ten huwelijk vragen?' zeg ik boos en loop de zaal uit, recht naar de plek die ik altijd het meeste miste als ik niet thuis ben, de wapenkamer. Ja, angels also need wapens