Sleep

Ik laat me op Embry zijn bed vallen. Embry legt hem naast me. Hij klemt zijn armen rond me. Het is de eerste keer dat ik bij Embry blijf slapen.
Langzaam val ik in slaap, met Embry's armen nogaltijd om me heen.

-DROOM-

Rustig wandel ik door het bos. Twee kleine kindjes huppelen rond me (nogal raar zicht eiglijk). Iets in de omgeving veranderd, ik krijg een benauwd gevoel. Ik roep de kinderen bij me. Teleurgesteld komen ze naast me lopen. Ik kijk wantrouwig rond. Plots springt er uit de struiken een grote witte wolf. De kinderen schrikken niet zoals ik doe. 'Mama, kijk dat is papa!' roepen ze naar me. Papa? De wolf kijkt me dreigend aan. Hij neemt 1 van de kinderen op en loopt er mee weg. 'Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!'

Zwetend word ik wakker. Embry merkt het en word ook wakker. Ik begin te huilen en kruip tegen Embry aan. Hij maakt sussende geluiden. 'wat is er meisje?' 'Een enge droom.' Ik ga hem van men leven niet vertellen. Alleen om het feit dat de wolf die ik zag absoluut niet Embry was. Die is lichtbruin en niet wit. 'Hoe laat is het?' pers ik er uit. Embry kijkt effe op de wekker. 'Het is 3 u 's ochtends.''Zo vroeg''Ja' Embry geeft me een kus en ik hoor hem in slaap vallen. Ik nestel me tegen hem en val ook in slp. Een droomloze gelukkig.