10. The Fall Of The Western Colonies

Yang trok de pijl woedend uit zijn arm en smeet hem op de grond. ‘Wie denk je wel niet dat je bent?!’ schreeuwde Yang. Hij sprong van de verhoging af en de mensenmassa week uit een. ‘Jij denkt dat je alles kunt maken hè, met je vergiftigde pijl. Moet ik je eraan herinneren dat jij ver in het nadeel bent vergeleken met mij. Mijn hamer is vele male krachtiger dan jouw kleine pijl’. ‘Ik wil jouw hamer wel is zijn doel zien raken vanaf honderd meter afstand’ zei ik terwijl ik een paar passen naar achteren liep. ‘En mag ik je eraan herinneren dat jij je op grond bevind van de ecliptianen? Jij hebt hier helemaal niets te zeggen en jij hebt al helemaal niet mijn volk zo te behandelen’. ‘Jouw volk?’ vroeg Yang met een grijns. ‘Jouw volk? Jij bent slechts een klein sterrenbeeld die denkt dat hij de nieuwe leider is van de ecliptianen, mag ik jou eraan herinneren dat Arcomma de leider was van de ecliptianen. Met nadruk op was natuurlijk, aangezien hij te zwak was om het te winnen van die miezerige slangendragers’. Ik trok de vergiftigde pijl uit mijn riem en spande hem in een beweging op mijn boog. ‘Geen woord over Arcomma’ zei ik. Ik vuurde de pijl af op de dichtstbijzijnde sere, die vol in zijn rug getroffen werd. Ik strak mijn hand op en de pijl vloog direct terug. Alle ecliptianen volgde mij door de seres aan te vallen en verschillende mensen begonnen te gillen of te rennen. Yang trilde van woede en rende meteen op mij af met zijn vergiftigde hamer in de aanslag. Ik blokkeerde zijn aanval met mijn pijl en vuurde een witte vuurstraal recht in zijn gezicht. Yang verloor zijn evenwicht en viel op de grond. Ineens realiseerde ik me dat ik al heel lang mijn element niet meer had gebruikt, dus stopte in mijn pijl terug en creëerde een golf van vlammen. Ik vuurde de vlammen op Yang af, maar nog voor ze hem konden raken, ontstond er een muur van aarde tussen hem en mijn vuur. Geschrokken keek ik om me heen, want de sterrenbeelden die het element aarde konden besturen waren dood, namelijk Taurus en Capricornus. Toen realiseerde ik me dat er nog een in leven was, Virgo. Ik draaide me om en kippenvel schoot over mijn rug. Boven op de muur die rondom de kolonie lag, stond Virgo met naast haar Robijn. Haar vleugels wapperde sierlijk in de lucht en zwijgend keek ik toe hoe ze naar beneden gevlogen kwam. ‘Lange tijd niet gesproken, moordenaar’ was het eerste wat ze zei. ‘En jammer genoeg breng je daar nu verandering in, verrader’ kaatste ik terug. De muur van aarde was weer naar beneden gezakt en Yang stond weer op zijn benen. Verschillende ecliptianen vlogen op hem af en bevochten hem met zwaarden en bijlen. ‘Ik ben een oosters sterrenbeeld nu’ zei Virgo. ‘Jullie westerse sterrenbeelden verdienen de titel sterrenbeelden niet eens’. ‘Als het aan jou had gelegen waren wij nu gewoon allemaal vermoord door Rasalhague’ zei ik. ‘Ik snap niet dat jij niet kan in zien dat het nodig was op Ophiuchus te vermoorden. Je weet dat ik het liever ook niet gedaan had’. ‘Eens kijken of je nog een beetje kunt vechten’ zei ze grijzend. Robijn trok haar zwaard tevoorschijn en kwam op me af, maar ver kwam ze niet, want Jason schoot een pijl af die haar recht in haar been raakte. Robijn grijste het uit en viel op de grond. ‘Jij verdient de titel beschermster niet’ zei Jason tegen Robijn. Robijn stond wankelend op en beet door haar pijn heen. Terwijl creëerde Virgo een golf van aarde en vuurde die op me af. Ik dook opzij en vuurde een zee van vlammen af. Mijn vlammen kaatste op tegen haar witte vuurstralen en er ontstond veel rook. Terwijl sprongen Gemini en Gemini voor me en schoten hun lichtgevende bollen af die voor de voeten van Virgo terecht kwamen. Toen de bollen de grond raakten, explodeerde ze en Virgo vloog achteruit.

‘Ga naar Yang toe!’ schreeuwde Gemini boven de vechtende massa uit. ‘Jij bent de enige die hem zonder gevaar aan kan’. ‘Nee!’ riep ik meteen. ‘Virgo is van mij!’ ‘Sagittarius denk na!’ riep Gemini. ‘Als je nu niet naar Yang toe gaat, laat je ecliptianen sterven’. Maar ik hoorde Gemini al niet meer. Mijn blik was op Virgo gefocust en ik kon mijn blik nergens anders op richten. Virgo trok haar twee gebroken zwaarden tevoorschijn en vloog op me af. Ik spande een volgende pijl op mijn boog en vuurde hem af. Virgo ontweek hem makkelijk, dus ik probeerde haar te raken met mijn witte vuurstralen. Alles wat ik afvuurde ontweek ze met gemak. Ineens zag ik dat Yang twee ecliptianen vermoordde, met als gevolg dat Leo brullend op hem afsprong. Veel tijd had ik niet om te kijken want mijn aandacht was meteen weer terug naar Virgo. Ik pakte twee pijlen en sloeg tegen haar zwaarden aan. Het metaal dat tegen elkaar aangeslagen werd, zorgde ervoor dat er vonken overal de lucht in schoten. ‘Waarom gebruik je jouw vergiftigde pijl niet gewoon?’ vroeg ze grijzend. ‘Die heb ik niet nodig om jou aan te kunnen’ loog ik. ‘Sagittarius! brulde Leo. Ik draaide me om en zag dat hij op de grond lag. Terwijl ik toe keek moest ik Virgo van me af zien te krijgen. Ze stak een van haar zwaarden in mijn schouder en ik gilde het uit. Een pijl die ik in mijn hand had vloog als reactie meteen naar haar hand en ik stak hem met alle kracht die ik in me had erin. Virgo sprong van me af en rolde op de grond. Helder rood bloed stroomde uit haar hand. Ik vuurde een vuurstraal af die Yang op zijn enkel raakte, waardoor Leo weer op kon staan. Ondertussen waren ook Jason en Robijn nog steeds aan het vechten. Ik focuste me weer op Virgo en spande de vergiftigde pijl aan op mijn boog en richtte op Virgo. ‘Schiet dan!’ riep ze. ‘Sagittarius!’ brulde Leo weer, maar ik stond vast genageld aan de grond. Alles in me zei dat ik Virgo moest vermoorden, maar ik kon het gewoon niet. ‘SCHIET DAN!’ krijste Virgo huilend. Toen ineens hoorde ik Leo brullen zoals ik hem nog nooit had horen brullen. Ik draaide me om en zag dat de vergiftigde hamer in de rug van Leo terecht was gekomen. Yang trok de hamer eruit en Leo transformeerde terug in een mens. Op dat zelfde moment werd ik licht in me hoofd en zakte door mijn knieën. Stroompjes energie voelde ik mijn lijf door gieren. Mijn mouw zat een stukje omhoog en ik zag hoe het teken van Leo verscheen op de armband met tekens van de overleden sterrenbeelden. De stroompjes energie bleven door mijn lijf gieren en naast me zag ik dat ook Virgo, Gemini en Gemini door hun knieën zaten. Grote tranen rolde over mijn wangen en langzaam begon ik weer macht te krijgen over mijn lichaam. Luigi zat schreeuwend naast Leo en vloekte alles bij elkaar. Yang keek mij lachend aan en haalde zijn schouders op. ‘Ga nu en verlaat deze kolonies’ sprak hij tegen mij. Ik stond op en legde een hand op mijn bloedende schouder. Ik transformeerde in een centaur, tilde Leo op en legde zijn lichaam over mijn paardenrug heen. Jason hielp Luigi omhoog en zette hem naast Leo op mijn rug. Stapje voor stapje verlieten we de westelijke kolonies. Alle ecliptianen van de westelijke kolonie lieten hun bezittingen achter en volgde ons richting Patience. Ik draaide me nog een laatste keer om naar de westelijke kolonies. Er werd een rode vlag opgehesen met het teken van Yin en Yang erop. Virgo stond in de poortopening en wreef snel een traan uit haar ogen. Niet alleen waren we de westelijke kolonies kwijt, we waren zojuist het zesde sterrenbeeld verloren en dat was het ergste wat kon gebeuren. Stapvoets gewijs liepen we terug naar ons kasteel om daar het slechte nieuws tegen de andere te vertellen.