07

Sky

Wat een arrogantie, hij probeerde ook nog mijn hand vast te pakken! "Waar gaan we eigenlijk naartoe?" vraag ik aan Lexi. Ze haalt haar schouders op.
"Ik ben nog steeds gefrustreerd om wat ze hebben gedaan," zegt ze zuchtend. Dat begreep ik maar al te goed.
"Laten we naar mijn huis gaan en dit hele gebeuren vergeten, we moeten tenslotte nog wel met ze werken. En het is heel belangrijk voor ons, we hebben voor het eerst een grote opdracht gekregen," zeg ik tegen haar. Een zucht verliet haar lippen.
"Je hebt gelijk Sky. Kom, dan gaan we snel naar jouw huis," zegt ze tegen me met een glimlach. Ik knik en glimlach terug naar haar.

Bij mij thuis aangekomen doe ik mijn jas en schoenen uit. Ik loop direct naar de keuken en kijk in alle kastjes en de koelkast. "Wil je wat drinken?" vraag ik aan Lexi die naar de woonkamer toe is gegaan.
"Ja, doe maar cola," zegt ze. Ik knik ook al ziet ze me niet en pak de grote fles cola van de koelkast. Er is altijd wel een flesje cola bij ons thuis, ik en mijn zus hebben daar een enorme verslaving aan. Ik pak de twee grootste glazen die ik kan vinden en schenk de cola in. Ik loop met de twee bekers naar de woonkamer waar ik Lexi in de kast zie kijken met dvd's. Ik loop gelijk weer naar de keuken en pak een paar snoepzakken en chips zakken. Ik loop terug naar de woonkamer en leg het allemaal op tafel.

"Zullen we Twilight kijken?" vraag ik haar liefjes en bijt op mijn lip. Ik ben helemaal gek op Twilight en ik heb Lexi daar helemaal gek mee gemaakt. Ik heb het haar zo'n twintig keer laten kijken.
"No way, niet alweer," zegt ze tegen me. Ik kijk haar smekend aan. "Dat gaat dit keer niet werken," zegt ze tegen me maar ik weet dat ze het mis heeft.
"Please," zeg ik zachtjes en kijk haar met puppy ogen aan. Ze zucht en knikt. Ik spring blij op en pak de dvd. Ik doe hem in de dvd speler en loop naar de bank. De film begint en ik doe een deken om ons heen.

"Sky, Lexi wakker worden," hoor ik mijn zus zeggen. Ik doe mijn ogen langzaam open en wrijf over mijn gezicht. Ik kijk naast me en zie Lexi op mijn schouder slapen.
"Hoe laat is het?" vraag ik mijn zus schor. Ze kijkt naar haar horloge.
"Het is 8 uur, je bent vroeg vandaag. Normaal gesproken blijf je tot 9 uur op je werk," zegt ze tegen me.
"Ja we hadden een grote opdracht vandaag en mochten gelijk weer weg," zeg ik tegen haar. "Shit," vloek ik meteen daarna.
"Wat is er?" vraagt mijn zus. Ik sta snel overeind waardoor Lexi's hoofd op het kussen valt.

"Ik moest de foto's nog sturen naar meneer Payne en ik heb de foto's in mijn kantoor gelaten," zeg ik tegen haar. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn broekzak en kijk naar het schermpje. Ik laat een kreun. "Meneer Payne, natuurlijk," zeg ik mompelend. Ik klik op het groene knopje en zet de telefoon tegen mijn oor.
"Waar zijn de foto's, het is al 8 uur en ik heb ze nog steeds niet," hoor ik zijn stem zeggen. Ik krab aan mijn nek.
"U krijgt ze nog voor 9 uur meneer Payne, ik moet alleen nog langs mijn kantoor," zeg ik tegen hem.
"Sky ik vertrouw je met deze opdracht, ik moet de foto's voor middernacht nog naar ze sturen," zegt hij zuchtend, ik kon horen dat hij gefrustreerd was.
"U krijgt ze voor 9 uur Payne, maak je geen zorgen," zeg ik vastberaden. Ik hang op en loop gelijk naar mijn jas.

"Ga je op dit tijdstip terug naar je kantoor?" vraagt mijn zus achter me. Ik knik en doe mijn schoenen snel aan. Ik pak de sleutels van mijn kantoor en mijn tas.
"Ik ben voor je het weet weer terug," zeg ik tegen mijn zus en kus haar wang.
"Doe voorzichtig," zegt ze ongerust tegen me. Ik knik en loop snel het huis uit. Ik zie gelijk dat de nacht al gevallen is. Ik doe mijn handen in mijn jaszakken en loop op een snelle pas naar het bedrijf.

Bij het bedrijf aangekomen loop ik snel naar binnen. Gelukkig blijft het bedrijft tot middernacht open anders was ik er echt geweest. Ik loop naar mijn kantoor en doe de deur open. Ik loop naar binnen en pak mijn camera. Ik zet de foto's op mijn computer en stuur ze naar meneer Payne. Ik schrijf erbij dat dat alle foto's zijn en hij mag kiezen welke hij wilt sturen naar Vogue. Als ik zie dat het bericht verstuurd is laat ik opgelucht een zucht. "Klaar," mompel ik.

Ik pak mijn tas en loop het kantoortje uit. Ik doe de deur achter me dicht en draai me om. Ik zie een gedaante in het donker en ik voel mijn hart sneller kloppen. "Wie is daar?" vraag ik met een lichte trilling in mijn stem.