Hoofdstuk 36

Mackenzie

Ik hou van grotten. Ik hou van de koele vochtige lucht, de donkere zij gangen en het verlichte druipende gesteente. Ik hou er van hoe Skyler halverwege altijd mijn hand vast pakte, omdat ze de grot eigenlijk toch wel eng vond, en ik hou van de kleine winkeltjes die altijd bij grot musea te vinden zijn.
Ik ben nog altijd helemaal betoverd als we via een bootje de grot verlaten. Het zonlicht schijnt fel in mijn gezicht en even later heb ik het ongelofelijk warm.
'Wow,' mompel ik zachtjes. Ik trek snel mijn vest uit en kijk toe hoe Skyler het bootje zo'n beetje uitvlucht.
'Ik dacht dat je zusje van grotten hield,' zei Niall verbaasd.
'Ze houd van het idee van grotten,' zei ik glimlachend. 'Als ze eenmaal in een grot is herinnerd ze zich hoe eng ze ze vind.' Niall hielp me uit de boot stappen en keek toen bezorgd om zich heen.
'Waar is ze?' vroeg hij.
'Naar het winkeltje,' zei ik direct. 'Ze is dol op stenen.' En ja hoor Skyler stond in het winkeltje tussen tafels die beladen waren met steentjes. Ik liep glimlachend door het winkeltje heen tot mijn oog viel op een kettinkje.
'O, die is mooi!' mompelde Skyler. 'Koop hem!'
'Nee, het kost vijftig euro!' zei ik direct. 'En ik hoef niet in ieder winkeltje iets te kopen.'
'Je wilt hem hebben,' zei Skyler grijnzend. 'Je wilt hem heel graag hebben.' Ik draaide met mijn ogen. 'Misschien koop ik hem wel voor je verjaardag.' Ik zuchtte.
'Ik ga mijn verjaardag niet vieren,' zei ik.
'Natuurlijk vier je je verjaardag wel!' zei Skyler geschrokken. 'Het is over een week!'
'Pappa, vergeet het toch wel en jij gaat hem er niet aan herinneren,' zei ik waarschuwend.
'Pappa, vergeet het heus niet.'
'Hij weet niet eens hoe oud ik ben.'
'Dat weet hij echt wel.'
'Zullen we gaan of willen jullie nog even in het winkeltje blijven?' vroeg Niall.

'Thanks voor het mee gaan naar de grotten,' bedankte ik Niall toen hij ons voor de deur afzette.
'Je hoeft me niet te bedanken, ik vond het heel leuk,' zei hij voor hij wegreed.
'En hoe was het?' vroeg mijn vader toen we de keuken binnen kwamen. 'Werd Skyler weer bang halverwege?' Skyler kreeg een chagrijnige uitdrukking op haar gezicht.
'Pap, hoe oud is Mackenzie?' vroeg ze.
'Waarom vraag je dat?'
'Geen gewoon antwoord,' zuchtte ze.
'16.' Ik gaf haar een ik-zei-het-je-blik en kondigde aan dat ik naar boven ging.