-008-

drie weken later

Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje en ontgrendel me scherm. Gelijk zie ik 15 nieuwe berichten van Julia. Ze is echt een van mijn beste vriendinnen geworden en zonder haar weet ik eigenlijk niet wat ik nog in Brabant zou moeten doen. Glimlachend lees ik de gesprekken
-Irissss
- iris iris iris iris iris
-weetje
-kijk uit je raam!!!!

En zo nog iets van 10 berichten door. Denkt die nou echt dat ik om 8 uur al wakker ben. Het is zaterdag kom op dan slaapt iedereen uit.
- He wat is er?
Stuur ik terug
- HET SNEEUWT!!!!!
Ik glimlach, Julia is echt altijd over enthousiast. Terwijl ik mijn bed uitstap stuur ik haar weer iets terug.
- Juul serieus, een witte kerst is leuk maar sneeuw in eind januari bijna februari is meer vervelend.
- Neeee, het heeft gevroren en nu is de ijsbaan open.
Ik grinnik echt weer Julia hoor overal het leuke van inzien. ´He goedemorgen´ roept Louis vrolijk als ik de keuken binnen kom. ´Morgen´ zeg ik en prop een broodje in mijn mond. 'Je pa en ik gaan vanmiddag op zakengesprek richting Amsterdam dus waarschijnlijk zijn we pas laat thuis'. Ik knik 'is goed ik red me wel'. Opnieuw trilt me mobiel.
- Heee ik ben om half twee bij je dan gaan we samen richting schaatsbaan.
- Is goed als ik me schaatsen tenminste kan vinden.


Ik hoor de bel gaan en loop met de tas waar mijn schaatsen in zitten naar beneden. 'Heeee Juul' zeg ik wanneer ik de deur geopend heb. Ik hoor Olivier van de trap afkomen en nog geen drie tellen later zegt die op de zelfde manier als mij 'Heeee juul'. Ik rol met mijn ogen 'Oll serieus'. 'Ja ik weet het ik ben leuk' zegt hij grinnikend en loopt me dan voorbij richting de woonkamer. 'Wauw, ik weet dat jullie niet echt broer en zus zijn maar jullie lijken echt op elkaar' zegt Julia vrolijk. Ik haal mijn schouders op 'zal wel'. 'Nee echt die manier waarop hij zei van ik weet het ik ben leuk, zo zou jij dat ook echt doen'. Lachend pak ik mijn jas van de kapstok 'wacht maar tot je me zus mee maakt dat is echt nog erger dan bij hem'. Ik pak mijn tas en wil de deur dicht doen maar Olivier komt achter me aan. 'Wacht ik ga ook mee'. Hij gooit zijn sporttas over zijn schouder en loopt achter ons aan richting de fietsen.

Met z'n drieën fietsen we het pleintje van het centrum van Eindhoven op. De gemeente heeft hier een soort schaatsbaan neergezet met allerlei verlate kerstversiering eromheen. Ik parkeer me fiets ergens in een fietsenrek en loop richting de houtenbankjes waar Julia en Olivier al bezig zijn met het onderbinden van hun schaatsen. Ik pak mijn schaatsen uit mijn tas en steek mijn voeten erin. Snel pak ik nog mijn handschoenen en loop dan richting de opening van de ijsbaan. Met een voet stap ik voorzichtig het ijs op in de hoop dat ik niet kom te vallen wat gelukkig ook goed gaat. Maar ik ben niet zo heel goed in schaatsen dus rijd ik maar voorzichtig een rondje. Wanneer ik eindelijk mijn eerste rondje gemaakt heb komt Olivier op me af geschaatst. ´Heee Irisss, je bent niet zo snel, Juul en ik hebben in middels al 3 rondjes gemaakt´. Ik knik ´ja sorry ik weet het ben niet echt de nieuwe Sven Kramer´. Julia grinnikt ´We helpen je wel even´. Ze pakt mijn hand vast en schaatst voor me uit. Binnen no time heb ik er alweer een rondje op zitten. ´Wauw je leert het wel´ glimlacht Olivier als we weer bij hem aankomen. ´Ja ooit ga ik nog mee doen aan de Elfstedentocht´ zeg ik grappend. ´Nou dan zou ik nu maar alvast beginnen met oefenen´ Olivier geeft me een duwtje waardoor ik richting de andere kant van de ijsbaan glijd. Maar wat hij niet door had was dat net op dat moment er iemand van links aangereden komt. Ik probeer te remmen maar ik krijg mijn schaatsen niet onder controle. De jongen van links ziet mij te laat en kan me niet meer ontwijken. Met een grote vaart komt hij op me afgereden en botst tegen me op. Ik klap achterover op het ijs en nog geen seconde later ligt de jongen half boven op me. Een hevige pijnscheut gaat door mijn hoofd maar het ergste vind ik nog dat ik me alweer voor gek heb gezet. In mijn gedachten zie ik Melanie al helemaal in een deuk liggen wanneer ik het aan haar vertel. De jongen draait zich iets van me af waardoor hij nu met een elleboog op het ijs leunt. ´Gaat het´? vraagt hij. Ik knik voorzichtig ´ja en met jou?´ Hij knikt ook en zet zijn pet af die inmiddels helemaal scheef is gaan staan. Opeens valt alles bij mij te samen. De stem, de ogen, de houding, het gezicht. Ik wist dat ik goed was in mezelf voor schut te zetten maar dat me dat nu net moest gebeuren bij een van mijn idolen had ik nooit verwacht. Melanie zou zich nu helemaal kapot lachen wanneer ik vertel dat ik tegen uitgerekend Rein ben gebotst.