Removal 2

Na 2 uren vliegen waren we eindelijk geland op de Londense luchthaven. Ik heb de hele rit geen oog dicht gedaan, het was slechts 2 uren vliegen en daar voor zou je toch niet gaan slapen? Ik in ieder geval niet.

We liepen de gate uit richting onze koffers die op een band naar ons heen werden gebracht. Ik zag een hele boel koffers voorbij komen maar zag de mijne in ieder geval niet langs komen.
Achteraan in de band zag ik mijn opvallende gele koffer. Ik pakte 'm op en wachtte op Ashton en mijn ouders.
We liepen naar buiten en wachtte op de taxi die ons zo meteen naar onze nieuwe huis zal brengen.
Ik was wel aardig benieuwd naar onze huis. Algauw kwam er een taxi, ik liep met mijn koffer naar de taxi toe en gaf het over aan de man die het vervolgens in de bagage legde.

''Nou mensen, welkom in Londen!'' riep mijn vader enthousiast door de taxi heen. De chauffeur gaf mijn vader nog een norse blik en keek weer voor zich.
Ik grinnikte even en glimlachte. Ik keek naar buiten langs het raam. Ik zag de typische mensen van Londen. Het zag er allemaal anders uit. Anders kan ook leuk zijn.
Na ruim 15 minuten stopte de taxi voor een huis. Het huis was niet groot maar ook niet te klein. Ik deed de deur open en stapte af.
De man gaf onze koffers en wenste ons nog veel plezier. Nou, de chauffeur kon in ieder geval wèl lief zijn, dacht ik bij me zelf.
Zuchtend rolde ik mijn koffer naar het huis toe, ik bekeek nog aandachtig het buikenkant van het huis. Het zag er wel mooi uit, maar je weet nooit wat voor een rotzooi het binnen zou zijn. Zoals ze zeggen ''Dont jugde a book by his cover''.

Mijn vader opende de deur en liep binnen, ik liep er meteen achter. Waardoor ik mijn broertje aan de kant duwde. ''Niet te enthousiast jij'' bromde hij boos en liep vervolgens achter me aan. De woonkamer binnen, keek ik rond. Het zag er helemaal niet slecht uit. Het was er goed ingericht. Een glimlach sierde mijn gezicht.
''Zo, wat vinden jullie er van?'' vroeg mijn moeder met twinkelingen in haar ogen. ''Mam, ik vind het alvast geweldig, maar ik zal eens naar mijn kamer gaan, dan zou ik er op beoordelen, dus doei!'' riep ik en liep de trappen naar boven. Mijn koffer achter latend.
Ik deed een willekeurige deur open, en keek de kamer rond. Ik zag een witte houten bed, met daarnaast een witte kast.
Tegenover mijn bed was er een kleine houten bureautje. Ik liep de kamer verder in, het muur was met wit. Wat de kamer lichter maakte als het al was. Wauw.
Het was hier gewoon prachtig, ik had altijd zo een kamer willen hebben.
Ik rende mijn kamer uit naar beneden. ''DANKJEWEL!'' riep ik en sprong in de armen van mijn vader. Ik hoorde mijn vader lachen en hij wreef over mijn rug.
''Ik ben blij dat je blij bent, lieverd'' mompelde hij glimlachend. Ik glimlacht en rende toen naar mijn moeder, ik omhelsde haar. ''Het is hier gewoon geweldig, maar hoe hebben jullie dit allemaal kunnen betalen? Ik bedoel in Belgie zouden we nooit zo iets kunnen betalen..'' zei ik zacht.
''Het maakt niet uit hoe we het hebben gedaan, weet maar dat we er hard voor hebben gewerkt'' zei ze tevreden.
Ik glimlachte en liep vervolgens de keuken binnen, de aanrechten waren van hout en in het midden van de kamer zat er een tafel met stoelen.
Het zag er gezellig uit, ik draaide me om en zag Ashton binnen wandelen. ''Heb jij je kamer al gezien?'' vroeg ik.
''Ja, het is echt geweldig! De bed deken is zelfs van Spongebob! ik ben er dol op'' zei hij dromerig. Glimlachend schudde ik mijn hoofd.

''Lieverd, wil jij je koffer nog leeg maken? En hier heb je nog paar dozen met je spullen'' zei mijn moeder terwijl ze met dozen op elkaar gestapeld binnen kwam gewandeld. Ik knikte. ''Zet de koffer al maar neer mam, dan kom ik ze straks halen als ik mijn koffer zou hebben uitgeladen'' Ze knikte en zette de dozen op grond en liep vervolgens weer weg.

Er was hier nog een hoop werk... Zuchtend nam ik mijn koffer vast en liep met veel moeite de trappen op naar mijn kamer.
Ik wenste me zelf nog veel succes en opende de rits van mijn koffer.

Bedankt voor de abo's! Hier een (saaie) hoofdstukje..
Nja, het is nog maar het begin, kan toch? hihi ^^