1. De blinde prinses

Er was eens een prachtig meisje. Niet iedereen kende haar, maar de mensen die haar kenden, noemden haar vaak de mooiste. Helaas kon zij dit zelf niet zien, ze had de gift om te zien nooit mogen ontvangen.
In het koninkrijk waar zij woonde, leefde ook een prins. Iedereen kende de prins; hij was veel en graag onder de mensen. De prins was een aangename verschijning bij wie innerlijke schoonheid via zijn lach naar buiten straalde. Nu mocht het zo zijn dat deze prins het meisje kende. En hij kende haar niet zomaar... hij ging elke dag bij haar langs. 's Middags, nadat hij stiekem naar de markt was geweest (wat eigenlijk helemaal niet zo onopgemerkt gebeurde), bracht hij dit meisje bloemen. Elke dag een andere bloem. Maar wel altijd koos hij de lekkerst ruikende voor haar uit. Of het nou lavendel, rozen of fresias waren. Dynthe, zoals dat meisje heette, keek altijd uit naar dat kleine moment wat zij samen hadden. Maar op een dag kwam hij niet. En de dagen daarna ook niet.
Het enige wat zij hoorde was dat de prins meegenomen was door trollen. Wist zij veel dat haar geliefde de prins was?
Daar kwam zij pas achter toen haar beste vriendin, Clarissa, het vertelde. Het hele koninkrijk was in rep en roer. Al helemaal toen de ridders die de koning en koningin erop uitgestuurd hadden niet terug kwamen. Toen er wel een teruggerend kwam, vertelde deze over sirenes. Die schijnen alle ridders hebben vermoord. Voor geen man was het mogelijk de overtocht naar de toren (waar de prins gevangen zat) te maken.
Daarom bedacht de koningin een plan. Gezien de meisjes in het koninkrijk niet de meest spontane helden waren, gaf zij ze een motivatie. Diegene die de prins levend terug zou brengen zou meer te wachten staan dan goud en glorie. Het meisje wat de prins zou redden mocht met hem trouwen.
Toen Clarissa dit hoorde werd ze witheet van frustratie. Natuurlijk, de koningin kon niet weten van Dynthe. Het was uiterst ongepast in die tijd om als prins een relatie te hebben met een gewoon burgermeisje. Maar Dynthe stond geen schijn van kans tegen alle andere meiden die wel zouden kunnen zien. Je kon niet ruiken waar een toren op een eiland overzees stond. Er was maar 1 oplossing. Clarissa moest en zou de prins bevrijden voor iemand anders dat deed. Dan kon zij liegen dat Dynthe hem gered had. Alleen zo konden die twee gelukkig worden.
Wat Clarissa niet wist, was dat zij al achter op schema liep. Uit een ver land reisde namelijk een vrouwelijke krijger richting de prins. Zij had gehoord van het beloofde goud en roem vond zij ook aangenaam. Zij had al een basilisk verslagen, reuzen gedood en geworsteld met de vogel rock. Een paar trollen zou zij ook wel overleven. Kortom, de prins redden leek haar een leuke uitdaging.