Hs 37: Gesprek (door Silke)

Ik praat niet meer met Britney en Rein. Ik mis ze vreselijk. De tweeling doet wel nog vriendelijk maar ik zie dat ze me toch niet helemaal vertrouwen. Waarom overkomt mij dit toch? Ik ben vaak bij Nils, wat dan weer de illusie opwekt dat ik met hem samen zou zijn. Maar ik voel niks voor hem. Hij is juist als een grote broer voor me. Hij lijkt ergens ook op me. Ook nu, stap ik met hem door de gangen.
"Ik wou dat Britney wist hoe ik me nu voel", zucht Nils. Ik knik begrijpend.
"Ik wou dat Rein me geloofde. Ik hou van hem. Hij is mijn alles. En Britney, ze is mijn allerbeste vriendin. Ik ken haar al jaren. We deelden alles samen. Zij wist als eerste mijn liefde voor Rein. Ze weet echt alles van me en nu kan ik zelfs niet meer met haar praten!!"
"Rein was als mijn kleine broertje. Nu zie ik hem nauwelijks nog. Hij ontwijkt me."
"En het ergste is dat NIEMAND ons gelooft", zeg ik.
"Niemand luistert naar ons."
"Hoe lang is dit nu al zo? Twee weken?"
"Het lijkt al een eeuwigheid. Elke seconde zonder Britney is er één te veel."
"Ik weet zeker dat zij jou ook mist."
"Volgende week beginnen de proefwerken, hoe moet ik dat zonder haar overleven?"
"En het duo-magieproefwerk? Maar ja, dat hoef je niet te doen. Waarschijnlijk zullen ze ons dat samen laten doen omdat wij nu dezelfde kracht hebben." Ik moet bijna huilen. Dit alles is vreselijk. Alle momenten met Rein waren een droom. Het idee dat hij het proefwerk met Britney doet, maakt me zo jaloers. Stel je voor dat ze nu in elkaars armen liggen. Dat Rein me gewoon al is vergeten en heeft omgeruild voor Britney.
"Hoe kom ik aan die luchtkracht? Ik heb nergens geheime relaties of zo, hoor!", zegt Nils.
"Ik geloof je."