Jouw genialiteit

Ik had dus een geniaal idee,hé.Weet je het nog?Ik ben dus van plan om Mila mee te nemen.Ja!Zij kan dan kennis maken met mijn leven en met wie ik ben.Oh,en nog iets!Zij zal Tom ook ontmoeten!Dat zijn dus drie vliegen in één klap ^^.’Weet je wat,Mil?’vraag ik.’Wat?’zegt zij.Haar glanzende oogjes kijken in mijn richting.Ik krijg een lachje op mijn mond.’Ik neem jouw gewoon mee.’zeg ik vrolijk.’Maar Bill,het is een afspraak.Vast iets belangerijks en ik wil niet de 5de wiel van het wagen zijn,hoor.’zegt Mila.’Maar je gaat niet de 5de wiel zijn,je gaat de 1ste zijn!’zeg ik.Mila’s ogen glinsteren meer dan te voren.Zo prachtig,en ...en...sprakeloos.’Maar waar moeten wij eigenlijk naar toe?’vraagt zij aan mij.’Zul je wel zien...’zeg ik geheimzinnig.’Nu wordt ik toch wel nieuwsgierig.’zegt Millie lachend.Ik geef haar een stevige knuffel en een kusje in haar nek waarvan haar nekhaartjes overeind gaan staan,ik strijk ze plat met mijn hand.Ik voel mij gelukkig na al die tijd...’Ik zal jouw dan maar brengen zeker?’vraagt mijn lieve Mila.’Is goed.’zeg ik.Ik doe mijn jasje aan en Mila doet hetzelfde.Wij wachten tot de lift komt en stappen dan in.Mila leunt tegen de muur en lacht naar mij.Ik bekijk haar eens.Zij is kleiner dan ik en heeft een normale lichaamsbouw.Haar kastanjebruine haren zijn vrij lang en los.Ook heeft zij diep blauwe ogen,die een misterieuze glans hebben.Ik zucht zijis echt bijzonder,helemaal dan alle anderen.Zij,zij is gewoon haarzelf.
Ik heb niet eens door dat de lift gestopt is...