Show me that smile!

[BillPov]
Ik word langzaamaan wakker.Mila ligt rustig in mijn armen te slapen.Ik voel haar regelmatige ademhaling in mijn nek.Haar arm heeft zij om mij geslagen.Eigenlijk lig ik zo echt geweldig.denk ik.Ik wil eigenlijk opstaan,maar ben bang dat zij wakker wordt.Ik duw haar met veel tegenzin van mij af.Wat eigenlijk niets verandert want zij omhelst mij weer.Ik lach een beetje.Mila maakt lieve slaapgeluidjes.Ze shjmakt en draait zich naar de andere kant.Dé kans om op te staan,Bill!klinkt het in mijn hoofd.Ik vind het jammer,maar ik sta op.Stilletjes loop ik de kamer uit.Als ik in de living ben bekijk ik die nog eens.Eigenlijk bekijk ik meer de schilderijen dan de kamer zelf.De schilderijen zijn zo echt dat het bijna lijkt alsof je het beeld echt voor je ziet,alsof er gewoon een foto van is getrokken.Maar nee,het is gewoon Mila's talent.Ik heb ook een talent:zingen.Ik vraag mij af of Mila dat eigenlijk weet...Het maakt niet uit.Ik ga naar de keuken.Ik heb honger en Mila vast ook.In de keuken kijk ik in de kasten naar voedsel.Een koekje ofzo,ik kan niet zo goe koken dus...

'Bill,wat doe je nou?'hoor ik Mila's stem.'Uhm,ik zoek naar iets eetbaars.'zeg ik met een glimlach.Mila glimlacht lief terug naar mij.

Een tijdje later zijn wij aan het ontbijten.Millie had een spiegelei gemaakt voor mij en voorzichzelf.'Bill?'vraagt zij.'Ja'zeg ik.'Ik weet eigenlijk niet zoveel over jouw,dus..'Ik voel mij superblij.Dus zij weet niets van mij af?
Ik glimlach naar Mila.Kan alles nog beter?