2

Treurige dagen gingen voorbij. Ze schreef elke dag in haar dagboek om haar gevoelens met iemand te delen nu Lira weg is. Jade was de hele tijd aan het denken aan wat haar was overkomen. Er zat niet veel verschil tussen haar en het verhaal van Lira. Het enige verschil was dat zij in Nederland was gebleven en zij zelf werd aangehouden, toen ze drugs aan het dealen was voor haar vriend. Maar de politie geloofde haar niet, omdat ze het te nuchter vertelde. Ze dachten dat alles wat ze zei voor de grap was en ze het allemaal wel lollig vond. Jade wou alles in haar leven opnieuw doen. Ze wist dat ze fout zat, maar kon niks meer terugdraaien. Ze wilde weer op eigen benen staan en geen verkeerde keuzes meer maken.
Na een aantal dagen was ze wel eens benieuwd naar haar volgende celmaatje. Ze vroeg steeds aan de bewaker wanneer haar nieuwe celmaatje er zou zijn, want die moest overgevlogen worden van een ander land. De bewaker zei dat ze nog een paar daagjes alleen zou zitten. Hij zei ook dat het een jongen was die haar nieuwe celmaatje zou worden.
De dagen erna schreef ze heel veel in haar dagboek. Ook deze keer schreef ze:
`Lief dagboek,
Ik krijg binnenkort een nieuw celmaatje, ik weet niet wat ik ervan moet verwachten. Dalijk is het een gangster die iemand vermoordt heeft gehad. Dan zou ik hier echt wel in een hoekje gekropen zitten en de cel is al amper groot, maar groot genoeg voor twee. Ik hoop natuurlijk dat het een fatsoenlijke jongen is. Ik ben nu ook bang dat hij het is, mijn ex-vriendje. Misschien is hij opgepakt geweest en wordt hij dan ook nog mijn celmaatje. Maarja laten we er maar het beste van maken. Liefs Jade Wades.` Jade schreef heel vaak in haar dagboek.