{43} Arena - Orlando Lumberjack

Een kanonschot gaat af. ik hoop dat het niet Jordan is, die zonet is gesneuveld.
Benoit, Bernice en ik hebben veel honger, dus we moeten iets eten.
'Ik ga wat bessen plukken' zeg ik.
Precies op dat moment komt er een groot parachutje naar beneden gedaalt.
Het blonde meisje maakt het open.
'8 broodjes uit district 8!' zegt ze gelukkig.
'Neem maar hoor' zegt Benoit. Ik neem een pistoletje, net zoals de twee tributen uit 8.
'Dat doet deugd' zeg ik.
'Geef me eens wat touw, dan kan ik strikken leggen.'
Ik geef Bernice de touwen, en na 10 minutjes plukken kom ik terug met twee handen vol met braambessen.
Na veel moeite doen om onze voorraad eten aan te kunnen leggen, besluiten we dat we beter zoeken naar een waterbron, omdat de tweede fles al bijna op is.
De woestijn heeft geen genade met ons.
We stappen voort, in de richting van het bos door het zand. de avond zal bijna vallen.
Dan zetten we ons kamp op. Benoit plaatst een grote geisoleerde tent, die we dan ook nog Camoufleren.
Zo, we zijn klaar voor vannacht.
Het volkslied speelt, en plots wordt het superkoud. De temperatuur daalt spectaculair hard.
Daarnet was het nog 42°C, nu is het nog maar 3°c, schat ik.
ik begin te rillen , en besluit om mijn jasje aan te doen, dat goed beschermt tegen warmte en koude.
Aan de hemel verschijnt het meisje uit 9, dat tijdens de trainingen altijd heel gemeen leek te zijn.
'Dit bewijst dat de beroeps weer sterker worden' zegt Benoit.
'Wie schiet er eigenlijk nog over?' antwoord ik.
'De jongen uit 1, beiden uit 2, Jongens uit 3 en 4, Wij 3, het meisje uit 12, jongen uit 11.' antwoordt Bernice.
'En het meisje uit 7' voeg ik er aan toe.
'O ja, juist' zegt ze.