{36} Arena - Jordan Moonshine
We nemen een hele grote boel bruikbare spullen mee, en we sjouwen ze naar de rotsen.
Het begint langzaam donker te worden, dus we besluiten om onze spullen in een grot op te slaan, en een vuur te maken.
We zitten knal midden in de rotsen, die een goede beschutting geven. Er staan hier een daar een paar braamstruiken, en een boompje.
'Maak jij een vuur?' zegt Ed tegen me. 'Ja hoor' antwoord ik vriendelijk. hij knikt goedkeurend wanneer ik met een stokje snel ronddraai, en er beginnen kleine vonkjes te verschijnen, al snel wakkert er een vuur aan. 'Is het niet riskant?' vraagt Ocean, wantrouwend zoals altijd.
'Ik heb Swaggerboy de andere richting zien in vertrekken, hij zal ons heus niet opsporen om ons te vermoorden hoor' stelt Lia haar gerust.
'Sst!' zegt Vulcan wanneer het volkslied klinkt, en het Capitoolembleem aan de hemel verschijnt.
De eerste dode van de 9 is het meisje uit 3, die Ocean heeft vermoord. Ramon's glimlach verdwijnt bij het gezicht van Octavia.
Beide Tributen uit 5 zijn dood, ik herinner me dat Orlando er in was geslaagt om een speer door de jongen zijn lijf te boren.
Ook alle tributen uit 6 zijn dood. Ik herinner me hoe Vulcan de jongen in elkaar sloeg, en hoe Lia het meisje de keel door sneedt.
De volgende is de jongen uit 9, afgemaakt door Edmund. Daarna komen de beide gezichten van District 10
'Hahaha, mooi afgemaakt' zegt Vulcan omdat hij ze allebei heeft geveldt. Ik hoop vurig dat dit de laatste zijn, en dat is het ook.
Orlando leeft dus nog. Nu is hij waarschijnlijk door de rotsen aan het sjouwen op zoek naar voedsel.
Vulcan's lach verdwijnt. 'Aargh' mompelt hij. Lia kijkt hem vragend aan.
'De jongen uit 11 had ik van de Rots geduwd, omdat hij me had geblokt om de jongen uit 12 te vermoorden.'
'Hij stortte naar beneden, maar ze leven allebei nog.' voegt hij er aan toe, duidelijk geïrriteerd.
Dan pas bessef ik dat het gaat over Casim, de twaalfjarige schattige kerel die me heeft overtuigd om Octavia te vermoorden.
Ik probeer te bedenken wie de overige tributen nog zijn. Volledig 1 en 2, Swaggerboy, Ramon, Alle tributen uit 7 en 8, die ik nog nooit heb opgemerkt.
Het meisje uit 9, Casim, Elodie, Orlando en ik.
We braden ons vlees, en eten het lekker op.
Iedereen krijgt een paar slokken water. maar we blijven lang wakker.
We spelen het spel: "Ik kan niet wachten om ... te vermoorden".
zo iets gelijk aardig als "Ik ga op reis en ik nem mee.'
Vulcan begint:
'Ik kan niet wachten om te vermoorden: Jongen 11.'
Ocean: 'Ik kan niet wachten om te vermoorden: jongen en meisje uit 11.' waarschijnlijk komt dat door de loopwedstrijd.
Edmund: 'Ik kan niet wachten om te vermoorden: Tributen 11 en Meisje 9.'
Lia: 'Ik kan niet wachten om te vermoorden: Tributen 11, Meisje 9 en Swaggerboy.'
Ramon: 'Ik kan niet wachten om te vermoorden: Tributen 11, Meisje 9, Swaggerboy en Jongen 12.
Zo'n stom spel, nu moet ik zeggen:
'Ik kan niet wachten om te vermoorden: Tributen 11, Meisje 9, Swaggerboy, Orlando en Ra - meisje 7' puur willekeurig kiezen.
Na dit spel is de sfeer wat beter: Lia, Edmund, Vulcan en ik zitten wat te kletsen rond het kampvuur.
Ramon en Ocean zijn al snel ingedommeld, Vulcan houdt de eerste wacht.
Het is om de beurt, en op districtsnummer. Ik zal dus de 6de wacht moeten houden, maar dan bedenk ik dat er al een tribuut van ons zal dood zijn, of meerdere. Als ik Ramon's gesnurk hoor denk ik: Ik kqn niet wachten om de jongen uit 4 te vermoorden.
We praten over Eten en Drinken, de lekkerste uit onze districten.
Ook over dat we morgen op jacht gaan vertrekken, en dat Ocean wild kan vangen met haar messen. Lia met haar boog.
Vulcan neemt een paar nootjes en knabbelt ze op. het koelt heel hard af.
'Morgenvroeg starten we onze jacht op de tributen al' zegt Vulcan, wanneer hij ook gaat slapen.
Please Reactie plaatsen
Reageer (3)
echt goed verhaal! Goed geschreven en heel spannend!
1 decennium geledenSuper verhaal, je schrijft super goed.
1 decennium geledenTop verhaal!! Snap niet wrm je geen reacties krijgt
1 decennium geleden