¤ O15.

~NO POV~
Het was weer eens gebeurd, de meiden traden op vanuit het diepste punt van hun hart. Zonder dat Charleen het door had zagen de jongens haar zingen. Het gejuich ging nog zo minuten door tot men op hen afstapten voor handtekeningen en foto's. Als of ze beroemd waren! Charleen keek op haar de hemel waar de zon achter de wolken vandaan kwam en haar warmte weer met het land deelde. Van af haar punt bleef ze enkele seconde staren en zag tot haar verbazing een heldere ster vervagen en weg vallen. Een glimmende witte streep verscheen en verdween. Haar ogen werden groot en ze nam een stap naar voren. Een regenboog verscheen in de lucht die een schitterende boog maakte over London. Danique merkte op dat Charleen weg droomde terwijl ze hoop vol en gevangen in gedachten naar de lucht keek. Ze ruimden eerst hun spullen op, de regen stopte al snel na hun optreden en nadat de zon besloot zich weer te laten zien dus werd de paraplu overbodig.
Het plein was na enkele minuten weer rustig en Charleen keek even naar haar voeten terwijl er een kleine lach op haar lippen groeide. Als ze op keek om haar spullen te pakken keek ze in twee schitterende blauwe ogen van Niall. Vol bewondering en met een genietende lach op zijn gezicht keek hij recht in de ogen van Charleen. Zowel Niall als Charleen waren nu in elkaar gedachten verzonken en stonden zo nog een klein tijdje.
"That was amazing." Roepen Harry en Louis plots. Charleen's lach breidt zich uit en ze kijkt verlegen naar de grond. Plots voelt ze hoe Niall zijn armen om haar heen slaat en haar in een knuffel neemt. Ze knuffelt hem terug en bloost lichtjes. "He's right. That was amazing." Fluistert Niall in mijn oor.

Binnen een half uur staan ze met z'n allen voor de deur van Charleen en Danique. Ze wisselen alle nummers van elkaar uit en spreken af om de meiden morgen hier op te halen. Ze worden bij de jongens in een knuffel genomen en dan zwaaien ze elkaar uit.
Met een diep verlegen gevoel gaat Charleen gelijk door naar boven, ze laat zich vallen op bed en giechelt in zichzelf. Het gevoel dat Niall haar bezorgde, ieder moment dat ze elkaar aan keken, was gewoon te mooi om waar te zijn. De rest van de avond liet ze zich almaar mee slepen in dat gevoel en kon ze moeilijk uit haar woorden komen. Later die avond viel ze, als een lammetje met volle buik, in slaap. Weg dromend over Niall.

Bij de jongens ging het niet anders dan normaal. Louis zak met een zak dropjes op schoot, Zayn nam een lange douche, Liam zat tv te kijken en Harry pestte Niall.
"Niall is verlie- iefd!" En dat continu. Niall zat met een hoofd vol gedachten. Hij probeerde Harry te negeren, wat echter niet werkte omdat ie op zijn bed sprong. Het eindigde uit in een stoei partij waarin hij het van Harry won. Hij stond op en dacht even terug aan Charleen, hoe verlegen ze de rest van de middag bleef. Ze werd het zelfde verlegen meisje als toen, na het concert terwijl ze in de metro nog voor hen op kwam. 'Ze wist het niet. Ze wist niet wie wij waren en ging als aanvulling van haar vriendinnen mee. Kaartje over, gok ik.' Harry ziet zijn kans en grijpt Niall zodat ie over zijn schouder hangt en neemt hem mee de woonkamer in. Terwijl Niall hard tegen werkt wordt ie op de bank gezet tussen Louis en Liam. "Why?!" Lacht ie hard terwijl hij Harry aan kijkt. "Cause you're in love! Niall Loves Charlee-een!" Harry huppelde vrolijk en al schreeuwend door het huis en zo uit eindelijk terug de slaapkamer in om aan Niall aanval te ontsnappen. "Je heb mazzel dat het een hotel kamer is! Anders was je de pineut!" Roept hij lachend en vertrekt dan stiekem naar zijn eigen kamer. Ze waren misschien rijk maar dat hield niet in dat de deuren van hotels mochten slopen.
Niall trok zijn kleding uit en zijn joggingsbroek aan en stapte in zijn bed. Hij neemt zijn telefoon en tikt "Can't wait till tomorrow. We got you something special. Xx Niall." en verzend het naar Charleen. Afwachtend op antwoord valt hij in diepe slaap, al denkende aan Charleen en hoe haar verassing zou uitpakken.
~