¤ O13.

~Charleen POV.~
Danique kwam laat thuis die volgende dag, blijkend dat ze 't iets te naar haar zin had. Met haar hoofd in de hemel loopt ze al klotend aan haar telefoon naar de woonkamer en kan ze niet stoppen met grijnzen. Ik had vandaag lekker een pyjama dagje gehouden, en omdat het nogal fris was vandaag heb ik m'n lekkere warme OnePiece aan, Ugg-achtige sloffen en m'n zwarte beanie. Als eskimotje kijk ik vanuit de hoek van de bank naar Phineas and Ferb - Across the second dimension. In mijn handen houd ik een grote mok met chocolade melk. Ik druk de mok tegen mijn onderlip en net dat ik een slok wil nemen, trilt mijn telefoon in de zak van mijn OnePiece. Ik zet mijn mok op tafel en open het bericht.
"Hoe schattig! Danique stuurde me een foto, wat zit je er liefjes bij!x" -Nialler. Mijn ogen worden groot en ik hoor een stil gegrinnik uit de keuken komen. "DANIQUE!!!!" Roep ik dan luid waardoor het gelach alleen maar luider wordt. "Waarom nou weeeeer?!" Roep ik smekend, wat Danique alleen maar harder laat lachen. Ik sta stilletjes op, ik open mijn camera van mijn iPhone en maak een foto om de hoek van de deurpost hoe Danique stuk gaat van het lachen.
"Laat dit zien aan Zayn, Danique gaat helemaal stuk omdat ze betrapt is op het maken van de foto." -Charleen. Snel en stilletjes ga ik op mijn plekje terug, pak mijn mok waar ik een beste teug uit neem en wacht af.
"OH MY GOSH!" Danique komt de kamer al lachend in gelopen.
"Moest dit nou?!" Lacht ze luid. "Ja, pestkop!" Roep ik lachend en al snel vallen we in een gevechtje. Danique geeft zich over als ik haar handen vast heb gezet en half boven haar lig met haar telefoon in mijn vrije hand. Ik maak een foto van ons waar Danique niet op rekent en dus met een achterover hangend hoofd en open mond van het lachen op de foto komt. Zo snel mogelijk stuur ik 'm door naar Zayn met een berichtje van me, voor zo verre het me lukt met een tegen vechtende Danique. Snel laat ik d'r los en ren in naar boven, met de deken van de bank om mijn nek als of ik Super Man ben. Binnen enkele seconde krijg ik een belletje van een nummer dat ik nog niet heb. "Charleen Ricardson." Mompel ik voorzichtig.
"Charleen, dit is Zayn, geniaal die foto!" Lacht, Zayn dus, door de telefoon. "Ik verstop me nu voor Danique, die volgens mij..." Ik stop al snel met praten door het harde gebonk en geroep van Danique. "Hier pak ik je voor terug Charleen!" Roept ze lachend door de deur waardoor ik zelf keihard in de lach schiet. "Lach jij maar! Je kan daar niet voor eeuwig blijven! Gek wijf van me!" Des te meer ze door de deur roept, des te harder ik moet lachen. Ik ren naar de andere kant van de kamer en verstop me onder m'n bed zodat Dani de kamer in kan, die lomp genoeg de deur met een vlaag open laat zwaaien en zelf bijna struikelt. 'Hoe maak je plezier, midden in de nacht, met je zus? Maak charmante foto's van elkaar en stuur ze naar elkaars crush!'
"Ik weet dat je onder het bed ligt Char.. HOW OBVIOUS CAN YOU MAKE IT?!" Net als Danique onder het bed wil kruipen rol ik mezelf er aan de andere kant onder vandaan en vlucht de kamer uit naar beneden. 'Haal de verbanddoos maar tevoorschijn want dit eindigt niet zonder blauwe plekken!'