4.

Het was nu al vijf dagen geleden dat ik Jacob had leren kennen op Parship, het begon meer en meer te klikken tussen ons. Het was alsof we elkaar al jaren kennen. Gisteren had hij gevraagd of ik wat met hem wou gaan eten. De eerste paar minuten was ik overdondert en bang dat hij niet zou zijn zoals ik mij voorstelde. Maar wie niet waagt, die niet wint. Dus morgen was de dag dat ik Jacob voor het eerst ging ontmoeten. Het was vrijdag dus ik had vroeger gedaan met werken. Om 2 uur verliet ik mijn kantoor om een mooie outfit te scoren voor mijn date van morgen. Na een uur rond te hebben gekeken in verschillende winkels had ik nog altijd niet gevonden wat ik wou hebben. Ofwel was het te ordinair, te kort, te diep gedecoteert,.. het was altijd wel iets dat mij niet aanstond. Verschillende verkopers hadden mij al geholpen maar het maakte niets uit. Ik had bijna de moed opgeven toen ik zag dat er in de etalage van de Zara een perfecte jurk ging. Hij was precies gemaakt voor mij. Het was een zwarte jurk tot net onder mijn knieen en met een riem van diamantjes rond mijn heup. Het was echt prachig. Nu alleen nog schoenen scoren die er bij paste. De eerste winkel die ik binnen ging was Torfs en na tien minuten te kijken had ik al schoenen gevonden. Het waren zwarte pumps die pasten bij de jurk.Nu had ik alles om op date te gaan. Die avond toen ik in bed lag kon ik de slaap niet vatten. Ik had zenuwen voor morgen. Na uren te piekeren hoe het zou zijn viel ik toch in slaap.
De volgende ochtend werd ik nog moe wakker, maar ik had afgesproken om op mijn nichtje te passen. Om tien uur moest ik in Gent staan want mijn broer Ian en zijn vrouw Olivia hadden eens nood aan een dagje met z'n tweetjes dus lette ik op de kleine Elena. Ze is echt een schatje. Elena is 3 jaar, heeft bruin krullend haar en bruin/groene ogen. Ze lijkt sprekend op haar mama enkel de ogen heeft ze mee van Ian en dus ook van mij. Want iedereen in onze familie heeft dezelfde kleur van ogen. Om 5 voor 10 kwam ik aan in Gent. Toen ik aanbelde was het Ian die de deur kwam opendoen.
'Dag Iantje ' zei ik opgewekt.
' Dag klein zusje van me, kom maar rap binnen, Elena wacht op jou'
'Waar is mijn allerliefste nichtje' riep ik door het hele huis.
' Tantie' hoorde ik Elena blij roepen.
Toen ik binnen kwam in de woonkamer sprong Elena recht in mijn armen.
'Hey kleine meid, ben je blij om mij te zien?'
'Jaaaa, ikke blij'
'Ik ook meisje, wat wil je vandaag doen?' vroeg ik de kleuter.
'Naa het pawk ijsje eten'
Elena had het moeilijk met de letter R uit te spreken maar gelukkig kon ik wel alles verstaan wat ze zei.
'Oké, we zullen straks naar het park gaan achter een groot ijsje'