Exo 33.

Dagen vliegen voorbij, zonder dat ze het beseffen. Er wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen voor het bal en binnen iets meer dan een week is het zover. De stress neemt ook toe, wat voor spanningen zorgt tussen de vrienden. Het is echt ontzettend druk. Zo druk dat.. iedereen Stef een beetje vergeet. Iedereen, behalve Femke. Ze mist hem verschrikkelijk. Ze heeft niets meer gehoord van Robin sinds de laatste keer dat ze geweest is. Femke wil zo graag weten hoe het met Stef is. De laatste dagen is ze echt erg tegen haar vrienden. En tegen Freddy. Ze kan niets meer verdragen.
"Hey, Fem.. Gaat het?" Paula komt naast haar zitten.
"Ja." bijt ze haar beste vriendinnetje toe.
Paula gaat staan en zucht. Als Femke zo doet hoeft het helemaal niet meer. Ze strijkt haar rokje even glad en draait zich om, voor ze weer naar binnen wil lopen.
"Paula, nee, wacht." Femke neemt haar arm.
"Weet je, Femke.. Laat ook maar!" zegt Paula boos.
"Maar.. Ik.."
Paula trekt ruw haar arm los. "Nee! Laat het! Als je maar niet denkt dat wij nog moeite gaan doen om vriendelijk tegen joù te blijven. Het enige wat je doet is onze neus afbijten en zeggen dat we moeten oprotten. Veel plezier nog."
Femke kijkt Paula verslagen na en zucht. Hoe kan ze dit nu ooit nog goedmaken? Niet, toch? Ze weet ook wel dat ze niet goed bezig was en dat ze iedereen aan het wegduwen was, maar zo bedoelt ze het toch helemaal niet?

Mellanie loopt glimlachend de koffieshop binnen, ze was net even bij Paula tijdens haar pauze. Os kijkt haar meteen aan en knipoogt lief. Om te voorkomen dat ze gaat blozen kijkt ze naar de grond. Hun laatste 'date' is nu al een week en 'n half geleden, ongeveer, en alles gaat nog steeds supergoed tussen hen. Niemand weet het, dat ze samen zijn.. ookal vermoedt Paula wel iets. Gelukkig stelt ze er niet te veel vragen over, want Mellanie denkt niet dat ze de schijn lang zou kunnen ophouden.
"Alles oké?" vraagt Os.
Mellanie kijkt hem aan en knikt. "Met jou?"
Hij neemt subtiel haar hand, onder de bar, en glimlacht. "Natuurlijk."
De glimlach op zijn gezicht is zo aanstekelijk dat Mellanie haar mondhoeken ook langzaam omhoog krullen. Nu ze nog eens hand in hand staan genieten ze er allebei ten volle van. Het is zo lang geleden dat ze nog eens even wat tijd met elkaar doorgebracht hebben.
"Ik.. eh.. ja.." Mellanie haalt haar hand uit de zijne en gaat even met haar andere hand door haar blonde haren. "Ik moet maar weer 's aan het werk."
Terwijl ze langs hem heen loopt wrijft ze even met haar hand over zijn rug, waarna hij haar glimlachend nakijkt terwijl ze naar buiten loopt. Het is gewoon raar hoe gek hij van haar is.

's Avonds zitten ze met z'n allen nog eens aan het kampvuur. De sfeer is niet hetzelfde als anders, maar dat komt misschien wel doordat iedereen heel moe is van de afgelopen dagen.
"Dus, heeft iemand nog een idee voor het bal?" vraagt Mel.
"Ik denk dat we alles wel af hebben, toch?" zucht Paula, terwijl ze even in haar ogen wrijft. Ze is zo moe. Echt, verschrikkelijk moe.
"Dat dacht ik ook, ja." lacht Os.
"Nou ja.." mompelt Mellanie. Het is ook nooit goed.
Didi glimlacht. "We moeten enkel nog de uitnodigingen maken en uitdelen, daarvoor hebben we nog een idee nodig.. toch?"
Mellanie haalt haar schouders op. "Ik weet het niet."
"Ja, dat moet wel!" Os legt even heel kort zijn hand op haar knie en geeft er een kneepje in. "Zullen wij dat samen doen?" vraagt hij haar dan.
"IS goed." glimlacht ze.
Paula kijkt even veelbetekenend naar Didi, waardoor hij grijnst.
"Fem, wat scheelt er?" vraagt de krullenbol dan, als hij zich tot haar wendt.
Even wil ze hem afblaffen, maar ze herpakt zich en zucht. "Niets, niets."
"Dat zien we, ja." Os fronst even.
"Ik.." ze zucht. "Het spijt me gewoon.. echt heel hard."
"Wat? vraagt Didi.
"Dat ik zo onverdraagzaam was en grof en.. ja.. hm." Femke staart naar haar handen in haar schoot en zucht weer.
"Oh."
Opeens is het wel heel steel in de groep. Iedereen staart elkaar maar wat aan en niemand weet wat te zeggen.
"Het is gewoon.. Ik.. Ik mis Stef.. En ja, ik werk dat uit op de verkeerde mensen.. Sorry."
"We snappen je ook wel." glimlacht Mel. "Ik zou ook zo zijn moest O.. mijn vriendje zoiets voohebben."
Femke wil eerst even zeggen dat Stef haar vriendje helemaal niet is, maar bedenkt zich. Dat zeggen heeft toch niet veel zin. Ze kijkt Mellanie aan en glimlacht.
"Dank je, Mel."
Mellanie legt haar hand even op Femke's knie. "Het komt wel goed, je zal wel zien."